Daty urodzenia i śmierci Jezusa Chrystusa do dziś budzą spory, jednak można przyjąć, że urodził się w Betlejem ok. roku 8-4 roku p.n.e., zmarł natomiast w Jerozolimie ok. 30 lub 33 n.e. Jezus Chrystus jest bez wątpienia centralną postacią religii chrześcijańskiej. W wierzeniach chrześcijan, a przynajmniej zdecydowanej większości, uznawany jest za Boga, jako Syn Boży, współistotny Bogu Ojcu.
Krótki życiorys Jezusa Chrrysusta
Jezus Chrystus urodził się w Betlejem ok. roku 8-4 p.n.e.. Nowy Testament jest tą częścią Biblii chrześcijan, która dostarcza najwięcej informacji na temat Jezusa Chrystusa. Wiadomo stąd, iż przyszedł na świat ze związku Marii z Józefem, lecz pod nadchnieniem Ducha Świętego, na skutek poczęcia niepokalanego. Był Żydem, który przyjął później chrzest – udzielającym mu tego sakramentu był Jan Chrzciciel. Jezus Chrystus nauczał miłości do bliźniego i świata, mianowicie zasad fundamentalnych, które uznawane są za najwłaściwsze kierunkowskazy dla wiernych. Na podstawie Nowego Testamentu wiadomo o cudach, które Jezus Chrystus czynił, łącznie z uzdrawianiem, a nawet wskrzeszaniem zmarłych. Istotny był, jeśli nie najważniejszy, fakt, iż zgromadził on wokół siebie apostołów, z wypowiedzi których dowiadujemy się najwięcej, zwłaszcza z relacji kilku z nich, których wypowiedzi zawiera właśnie Pismo Święte. Tym nie mniej czasy w których nauczał Syn Boży nie były wcale gruntem najrzyźniejszym pod starania Siewcy – zdominowane bowiem przez monopol faryzeuszy i sadyceuszy, którzy dziedziczyli wówczas prawo nauczania duchowego. Pod zarzutem rzekomych bluźnierstw oni to doprowadzili do oskarżenia Jezusa, którego los znalazł się później w rękach sędziego Piłata. Tenże jednak umył ręce na znak bezstronności, oddając los Mesjasza pod głosowanie zgromadzonego na sprawie pospólstwa. Zdecydowana większość zgromadzonych zadecydowała o uwolnieniu kryminalisty i skazaniu na śmierć Chrystusa. Został następnie poddany biczowaniu i krwawej drodze krzyżowej prowadzącej na szczyt Golgoty, gdzie ukrzyżowany zmarł trzydziestego lub trzydziestego trzeciego roku n.e., w Jerozolimie. Nie był to bynajmniej koniec Jezusa Chrystusa, ale początek życia wiecznego, czego również nauczał. Po trzech dniach zmartwychwstał. Wymowa dotyczy tu specjalnego znaczenia śmierci Chrystusa, który dobrowolnie poddał się męce by odkupić grzechy ludzi. Według wierzeń to właśnie trzeciego dnia zmartwychwstał, wstępując na niebiosa, w świat jego ojca, Boga Wszechmogącego. W ten sposób narracja przedstawiona w Nowym Testamencie jest po prawdzie pełna nadziei na istnieje wyższych wymiarów egzystencji całkiem doskonałej, a wolnej od cierpienia.
Biografia rozszerzona Jezusa Chrystusa
Materiałem źródłowym na temat życia Jezusa Chrystusa jest część Biblii zwana Nowym Testamentem. Stąd też wiadomo, że Jezus Chrystus urodził się w rodzinie żydowskiej, jako syn Marii i cieśli Józefa. Jako już dorosły przyjął chrzest z rąk Jana Chrzciciela. Następnie nauczał fundamentalnych zasad pożycia społecznego na czele z przykazaniem miłości do Boga i bliźniego, w ten sposób gromadząc wokół siebie uczniów, spośród których dwunastu najbliższych mu zwano apostołami, a ich relacje składają się na znakomitą część wspomnianego Nowego Testamentu. Wiadomo stąd również o cudach, jakie czynił Jezus Chrystus, co zaświadcza o jego boskości. W Piśmie Świętym mowa też o wędrówkach Jezusa Chrystusa, a pośród nich o jego przyjeździe do Jerozolimy, gdzie został przywitany z entuzjazmem. Natomiast w Piśmie daje się też uchwycić wątek niezadowolenia, jakie Jezus Chrystus obudził jako nauczyciel duchowy w faryzeuszach i saduceuszach. Zwłaszcza do refleksji skłania eucharystyczna Ostatnia Wieczerza, na której Jezus Chrystus przepowiada swój los. Wśród jego najbliższych uczniów był również zdrajca Judasz, który stanowił klucz do pojmania Jezusa i postawienia go przed żydowskim sądem. Zarzutem numer jeden były rzekome bluźnierstwa Chrystusa. Sąd nad nim odbył się przy biernej akceptacji fałszywych zarzutów sprawującego urząd rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata. Spektakularnie umywa on ręce w geście zgody na oszczerstwa żydowskich uczonych w piśmie – Jezus Chrystus zostaje skazany na ukrzyżowanie. Droga krzyżowa i męczeńska śmierć stanowią kulminację Nowego Testamentu. Jezus umiera na krzyżu, a po trzech dniach zmartwychwstaje. Tym nie mniej w tym właśnie duchu rozpatrywane są ewangeliczne opisy męki Jezusa, który rozpoczyna swą wędrówkę na szczyt Golgoty modlitwą w ogrodzie oliwnym, następnie poprzez zdradę Judasza ma miejsce sąd i biczowanie, później obciążenie krzyżem i założenie korony cierniowej, po czym wyszydzony Jezus zostaje odarty z szat i przybity do krzyża, na którym długo umiera. Stąd też właśnie to liturgia drogi krzyżowej stanowi ważny aspekt wiary chrześcijańskiej.
Jezus Chrystus umarł na krzyżu, a jego ciało zostało złożone w kamiennym grobie. Zmartwychwstał po trzech dniach, przezwyciężając w ten sposób śmierć, a następnie przez 40 dni spotykał się ze swoimi uczniami, tłumacząc sens swojej męczeńskiej śmierci i zmartwychwstania, po czym wstąpił do nieba.
Inspirująca i pełna refleksji postać Jezusa Chrystusa znajduje się w biografii Jezusa Chrystusa, którą opisuje Martin James w książce pt. „Jezus”.
Ciekawostki o Jezusie Chrystusie
- Według danych geograficznych i analiz Pisma, Jezus nie urodził się w grudniu. Prawdopodobne jest, że coroczne obchody jego urodzin w grudniu dotyczą raczej przeniknięcia do wierzeń chrześcijańskich rytuałów staroegipskich.
- Mieszkańcy Palestyny współcześni Jezusowi Chrystusowi byli uważani przez surowych talmudycznych rabbich żydowskich za bezbożników, a nawet barbarzyńców, którzy jakkolwiek dość nieraz religijni, to jednak niezbyt dbający o moralność przedstawioną w żydowskich pismach.
- Zwykło się uważać, że w czasach Chrystusa dominował na ziemiach palestyńskich język hebrajski, podczas gdy był on znacznie rzadszy niż aramejski, którym ludność posługiwała się powszechnie.
- Spontaniczne kontakty publiczne mężczyzn z kobietami były w czasach Jezusa Chrystusa uważane przez rabbich za co najmniej nieprzyzwoite, niejako oznaczając zniżanie się mężczyzn do poziomu kobiet. Całkiem podobnie miały się sprawy kontaktów rodowitych Palestyńczyków z Samarytaninami, którzy to jednak przecież są obecnie przysłowiowym synonimem dobra (tak zwany “dobry samarytanin”).
Cytaty Jezusa Chrystusa
“Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.”
“Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.”
“Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?”
“Ja jestem drogą, prawdą i życiem.”
“Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.”
“Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. (…) A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Jezus_Chrystus
- https://biografia24.pl/jezus-chrystus/
- https://pl.wikiquote.org/wiki/Jezus_Chrystus