Galileusz przyszedł na świat we włoskiej Pizie, 15 lutego 1564 roku. Zmarł w Arcetri 8 stycznia 1642. Był włoskim astronomem, astrologiem, matematykiem, fizykiem i filozofem, prekursorem nowożytnej fizyki.
Spis treści
Krótki życiorys Galileusza
Galileusz przyszedł na świat w 1564 roku w Pizie. Był bez wątpienia wielkim włoskim uczonym, wybitnym astronomem, filozofem, fizykiem. Jego ojcem był utalentowany muzyk Vincenzo Galilei, natomiast matką Giulia Ammannati. Studiował z początku w Pizie, lecz ze względu na skomplikowaną sytuację finansową rodziny przerwał swe studia. Mimo to Galileusz, co godne podkreślenia, otrzymał posadę i wykładał na tymże uniwersytecie. Po kilku regularnych latach pracy będąc wykładowcą został włączony do grona uniwersyteckich profesorów i uczonych uczelni wyższej w Padwie, gdzie pozostawał do roku 1610, i gdzie powstały jego wielkie odkrycia. Pierwszym odkryciem tegoż Galileusza było obalenie panującej wtedy teorii mechaniki Arystotelesa. Odkrył on również w owym czasie prawo bezwładności, ale najważniejszym z jego odkryć było odkrycie dwóch księżyców krążących wokół Jowisza, co było głównym argumentem przemawiającym za jego to przecież teorią heliocentryczną. Świadczyło to o tym, że planeta Ziemia nie jest bynajmniej nie tylko jedynym ciałem niebieskim wokół którego poruszają się inne ciała niebieskie, ale i ciałem położonym w centrum wszechświata, jak chciała wówczas inkwizycja. Zatem za sprawą swoich poglądów dotyczących astronomii Galileusz był skonfliktowany z naukami i dogmatami kościoła katolickiego, został więc postawiony przed obliczem Trybunału Rzymskiej Inkwizycji, zostając skazanym na dożywotni areszt domowy.
Zmarł w 1642 roku we włoskim Arcetr.
Biografia rozszerzona Galileusza
Galileo urodził się w Pizie (wówczas część Księstwa Florencji) we Włoszech, 15 lutego 1564 r.. Był pierwszym z sześciorga dzieci Vincenzo Galilei, słynnego lutnisty, kompozytora i teoretyka muzyki. Galileusz sam stał się znakomitym lutnistą i nauczył się wcześnie od ojca sceptycyzmu dla ustalonego autorytetu, a przy tym wartości dobrze mierzonego lub kwantyfikowanego eksperymentowania, jak również miał dobre wyniki w związku z połączeniem znanych wtedy metod matematycznych ze swą skłonnością właśnie do eksperymentowania.
Trzech z pięciu członków rodzeństwa Galileusza przeżyło niemowlęctwo. Najmłodszy, Michał Anioł (lub Michelagnolo), również stał się znanym lutnistą i kompozytorem, chociaż przyczynił się do obciążeń finansowych dorosłego już wtedy Galileusza. Michał Anioł nie był w stanie wnieść swojego właściwego udziału w dzieleniu dziedzictwa jego ojca, bowiem starsze rodzeństwo próbowało szukać prawnych środków na należne im wpływy wynikłe z dziedziczenia. Michał Anioł musiał wobec tego również czasami pożyczać środki od Galileusza. Te obciążenia finansowe mogły przyczynić się do wczesnego pragnienia Galileo rozwijania wynalazków w celach komercyjnych, które przyniosłyby mu dodatkowe dochody.
Kiedy Galileo Galilei miał osiem lat, jego rodzina przeniosła się do Florencji, ale został z niejakim Jacopo Borghini przez okres dwóch lat. Kształcił się w latach 1575-1578 w opactwie Vallombrosa, około 30 km na południowy wschód od Florencji. Galileo badał prędkość i prędkość, grawitację i swobodny spadek, zasadę względności, bezwładności, ruchu pocisków, a także pracował w naukach stosowanych i technologii, opisując właściwości wahadeł i „równowagi hydrostatyczne”, wymyślając termoskop i różne wojskowe kompasy oraz używając teleskop do naukowych obserwacji obiektów niebieskich. Jego wkład w astronomię obserwacyjną obejmuje teleskopowe potwierdzenie faz Wenus, obserwację czterech największych satelitów Jowisza, obserwację Saturna i analizę plam słonecznych.
Obrona heliocentryzmu i kopernikanizmu Galileusza była kontrowersyjna za jego życia, kiedy większość subskrybowała modele geocentryczne, takie jako system tak zwany tychoniczny. Spotkał się ze sprzeciwem astronomów, którzy wątpili w heliocentryzm z powodu braku obserwowanej paralaksy gwiazdowej. Sprawa została zbadana przez rzymską inkwizycję w 1615 r., która wykazała, że heliocentryzm był „głupi i absurdalny w filozofii i formalnie heretycki, ponieważ wyraźnie przeczy w wielu miejscach sensowi Pisma Świętego”. Galileusz bronił później swoich poglądów w swym “Dialogu dotyczącym dwóch głównych systemów światowych” (1632), który wydawał się atakować papieża Urbana VIII, a tym samym zraził go i jezuitów, którzy po prawdzie popierali Galileusza do tamtegoż momentu. Ambitny naukowiec został osądzony przez Inkwizycję, znajdując się w „gwałtownym podejrzeniu herezji” i został zmuszony do wycofania się. Resztę życia spędził w areszcie domowym. Będąc jednak w areszcie domowym, napisał dwie nowe rozprawy naukowe, w których podsumował pracę, którą wykonał jakieś czterdzieści lat wcześniej w dwóch naukach, obecnie nazywanych kinematyką i wytrzymałością materiałów.
Galileusz zmarł 8 stycznia 1642 roku w miejscowości Arcetra.
Ciekawostki o Galileuszu
- Astronom zdaniem uczonych kościelnych wkroczył na całkowicie zastrzeżone tereny refleksji teologicznej. Przełomowy wynalazek w postaci teleskopu pozwolił Galileuszowi na potwierdzenie teorii Mikołaja Kopernika i o mało co nie posłał wynalazcy na stos.
- Galileo Galilei (1564–1642), odkrył oprócz heliocentryzmu prawo ruchu wahadła oraz jakże istotną teorię swobodnego spadania ciał.
- Zbudował lunetę i zastosował ją by obserwować ciała niebieckie.
- Włoch stwierdził obrót Słońca dookoła własnej osi, fakt o którym stanowiło to co przedstawił w swej rozprawie naukowej wcześniej Mikołaj Kopernik.
- Galileusz to za sprawą skonstruowanego przez siebie układu soczewek mógł zobaczyć kratery na księżycu oraz same księżyce Jowisza. Zobaczył wtedy, że krążą one wokół Jowisza niczym planety, które krążą wokół słońca. Wobec tego w 1615 roku trybunał inkwizycyjny zdecydował aby zabronić astronomowi na płaszczyźnie formalno-prawnej głoszenia teorii heliocentrycznej.
- Poniekąd był szczęściarzem, bo za postawione teorie spotkał go zaledwie dożywotni, ale jednak – areszt domowy.
- Dopiero 30 października 1992 roku Watykan zdecydował się ogłosić oficjalną rehabilitację Galileusza. Jan Paweł II uznał wówczas, że Kościół popełnił spory błąd, potępiając włoskiego astronoma.
Cytaty Galileusza
“(…) znajduję niewyczerpane pocieszenie w tym, iż (…) najkrytyczniejszemu nawet czytelnikowi moich pism nie uda się znaleźć w nich czegoś, co mogłoby rzucić cień na dobre imię Kościoła świętego.”
“Nie możesz człowieka nauczyć niczego. Możesz mu tylko pomóc odnaleźć to w sobie.”
“Wino to światło słońca uwięzione w wodzie.”
“Zagłębianie się w zagadnienia budowy świata jest jednym z największych i najszlachetniejszych celów człowieka.”
“Filozofia zawarta jest w tej wielkiej księdze, którą mamy przed oczami – mam na myśli wszechświat – ale nie uda się nam jej zrozumieć, dopóki nie poznamy właściwego języka i symboli, jakimi ją napisano.”
Źródła
https://en.wikipedia.org/wiki/Galileo_Galileihttps://pl.wikipedia.org/wiki/Galileusz
https://biografia24.pl/galileusz/
https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/821236,Galileusz-astronom-nieslusznie-potepiony
