Giordano Bruno

Giordano Bruno, po prawdzie nazywał się Philippo Bruno. Przyszedł na świat w Noli, w styczniu roku 1548. Umarł 17 lutego 1600 roku w Rzymie. Był znanym i cenionym filozofem renesansowym, humanistą, filozofem hermetycznym czy też okultystą. Początkowo był również kapłanem w zakonie dominikanów.

Spis treści

Biografia i życiorys Giordano Bruno

Giordano Bruno pochodził z rodziny katolickiej, będąc synem zawodowego żołnierza nazwiskiem Giovanniego Bruno, oraz Fraulisy Savolino. Już mając lat jedenaście Giordano wyjechał do Neapolu, gdzie podjął się studiów sztuk wyzwolonych (tzw trivum). Natomiast do zakonu dominikanów Bruno wstąpił dokładnie 15 czerwca 1565. Należał przy tym do osób cokolwiek niepokornych, popadając niejednokrotnie w konflikt ze swymi przełożonymi. Bruno zdobywał się bowiem na odwagę kwestionowania samych dogmatów wiary. Pomimo to jednak, w roku 1572 Bruno zdołał przyjąć święcenia kapłańskie, z kolei w roku 1575 zostając doktorem z zakresu teologii.

Niezwykłe poglądy jak na swoje czasy

Giordano Bruno jako przedstawiciel humanizmu oraz stricte renesansowej filozofii przyrody mógł w tym czasie swoje nauki wykładać na uniwersytetach chociażby w Genewie, w Paryżu, czy też w Oksfordzie. Jego same już hipotezy w takich kwestiach jak powszechność istnienia życia we wszechświecie, czy też jego zdecydowane opowiadanie się za heliocentrycznością oraz wiarą w reinkarnację zostały powodem tego, że w 1592 roku Giordano Bruno uwięziony został na skutek działań inkwizycji. Ponieważ jednak odmówił odwołania swych wygłaszanych wcześniej poglądów, został Bruno spalony na stosie, co miało miejsce na rzymskim placu Campo di Fiori. Jego prochy zostały wyrzucone do Tybru. Nie był to jednak koniec reperkusji, ponieważ wszystkie dzieła Giordano Brunona wprowadzono następnie na słynny indeks ksiąg zakazanych w 1603 roku.

Przeczytaj życiorys: Tadeusz Zawadzki

Ciekawostki o Giordano Bruno

Giordano Bruno umarł w wyniku wykonania całopalnej kary śmierci.
Do dziś postać Giordano Bruno uważana jest za pewien symbol postawy racjonalistycznej oraz zdecydowanej odwagi w poszukiwaniu prawdy na temat życia i spraw wiecznych.
Postać Giordano Bruno była i wciąż pozostaje niezwykle inspirująca – utrwalili go w swoich dziełach m.in. tacy giganci literatury jak Czesław Miłosz, Gustaw Herling Grudziński czy Leopold Staff.
W lutym 1576 roku Giordano Bruno został oskarżony o herezję (sam akt oskarżenia przeciwko uczonemu zawierał prawie 130 punktów) i w ślad za tym poddany ekskomunice przez rzymską inkwizycje. Podstawą takiego obrotu spraw były jego poglądy – między innymi Bruno uważał, że także Ziemia posiada duszę i to nie tylko zmysłową, ale i o charakterze intelektualnym, czy może i nawet coś ponad to. Tezę tę Giordano Bruno oparł na zawartym fragmencie tekstu w księdze Genesis.
Giordano Bruno przeciwstawiał się doktrynie Tomasza z Akwinu.

Cytaty Giordano Bruno

„Kto chce poznać największe tajemnice natury, niechaj obserwuje i rozpatruje minima i maksima, przeciwieństwa i przeciwstawności.”

„Będąc człowiekiem nie jestem bliższy nieskończoności niż gdybym był mrówką, ale też nie jestem dalszy niż gdybym był ciałem niebieskim.”

„Istnieje niezliczona ilość słońc; wokół tych słońc poruszają się niezliczone ziemie, podobnie jak siedem planet obiega nasze Słońce. Te światy są zamieszkane przez żyjące istoty.”

„Żydzi są rasą działającą na podobieństwo dżumy i cholery, rasa dla ogółu tak niebezpieczna, że zasłużyła na wytępienie, zanim się jeszcze zrodziła. Żydzi są wyrzutkiem ludzkości, najbardziej zepsutym i niegodziwym narodem na świecie, o mentalności i skłonnościach najpodlejszych i najbrudniejszych.”