Stanisław Bareja, przyszedł na świat w Warszawie, 5 grudnia 1929 roku. Zmarł w Essen 14 czerwca 1987 roku. Był polskim reżyserem, scenarzystą filmowym i aktorem.
Biografia i życiorys Stanisława Barei
Studiował na Wydziale Reżyserii w słynnej łódzkiej „filmówce” – razem z takimi gigantami polskiego kina jak Kazimierz Kutz i Janusz Morgenstern. Studia ukończył Bareja w roku 1954, ale dyplom mógł odebrać dopiero 20 lat później, czyli w roku 1974. Pierwsze jego lata po studiach naznaczył swymi występami w filmach innych reżyserów, będąc aktorem – pojawił się m.in. w takiej komedii jak ta pt. „Kapelusz pana Anatola” Jana Rybkowskiego z roku 1957.
Karierę reżysera natomiast rozpoczął w 1960 roku satyryczną obyczajową komedią pt. „Mąż swojej żony”. W kolejnych latach wyreżyserował m.in. produkcje zatytułowaną „Żona dla Australijczyka” z roku 1963, „Małżeństwo z rozsądku” w roku 1967 oraz serial wyemitowany w telewizji „Kapitan Sowa na tropie” z roku 1965.
Lecz to w latach 70. powstały te najsłynniejsze produkcje w reżyserii Barei. W 1973 roku na ekrany weszła na przykład komedia [t. „Poszukiwany, poszukiwana”. Później, bo w roku 1974 „Nie ma róży bez ognia”, a rok później „Niespotykanie spokojny człowiek”, w ślad za którym „Brunet wieczorową porą” (1976) i wreszcie w 1879 roku „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz?”.
Wielu fanów Barei do dziś jednak za jego największe osiągnięcie uważa niezrównana polską komedię „Miś” z 1981 roku.
Szczególne miejsce w kinematografii made of Bareja zajmuje po dziś dzień serial z roku 1983, mianowicie „Alternatywy 4” jak również ten ostatni – „Zmiennicy” (1987).
Bareja, podobnie do Hitchcocka, lubił występować w rolach swych własnych filmach, ale epizodycznych. Pojawił się chociażby w „Misiu” – tamże będąc właścicielem sklepu w Londynie, w „Alternatywach” natomiast jako dzielnicowy Parys, i w „Zmiennikach” – będąc „Krokodylowym”.
Zmarł na atak serca w Essen, 14 czerwca 1987 roku.
Ciekawostki o Stanisławie Barei
- W Misiu, będące rekwizytem słynne paróweczki, przygotowane zostały według przedwojennych przepisów. Był to gest w kierunku profesji zarówno jego ojca, jak i dziadka, którzy poświęcili się branży wędliniarskiej.
- W 2011 roku w łódzkiej Alei Sławy na głównej ulicy miasta odsłonięto gwiazdę twórcy „Misia”.
- Podczas studiów w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi na Wydziale Reżyserii, Stanisław Bareja należał do nieformalnej grupy kilku przyjaciół określanej mianem „Kolektywu”, do której to należał również Jan Łomnicki, ale i Janusz Weychert, Lech Lorentowicz, Janusz Morgenstern czy też Kazimierz Kutz. W „Kolektywie” tym członkowie dzielili się ze sobą literaturą, w tym ma sie rozumieć tą niedostępną w oficjalnym obiegu, i wspólnie oglądali takie też filmy.
- Dyplom ukończenia Studiów Bareja odebrał dopiero po 20 latach od ukończenia egzaminów końcowych.
Cytaty Stanisława Barei
„Na każdą rzecz można patrzeć z dwóch stron. Jest prawda czasów, o których mówimy, i prawda ekranu, która mówi: „Prasłowiańska grusza chroni w swych konarach plebejskiego uciekiniera”. Zróbcie mi przebitkę zająca na gruszy… Nie, nie! Zamieńcie go na psa! Zamieńcie go na psa. Niech on się odszczekuje swoim prześladowcom z pańskiego dworu. Niech on nie miauczy…”
„Każdy kilogram obywatela z wyższym wykształceniem szczególnym dobrem narodu.”
„Nie ma dublera dla sapera. Wesoła komedia frontowa.”
„Twoje serce przypomina – piechotą zdrowiej.”
„Za garderobę i rzeczy zostawione w szatni, szatniarz nie odpowiada.”
Źródła
- https://muzyka.interia.pl/news-stanislaw-bareja-biografia,nId,1656970
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Bareja
- https://pl.wikiquote.org/wiki/Mi%C5%9B
Prawa autorskie do zdjęcia
Zdjęcie pochodzi z portalu wikimedia.org. Autorem jest Panek. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY 3.0.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Carlo Acutis (1991-2006) był włoskim uczniem pełnym dobroci dla ludzi i miłości do Boga. Ewangelizował poprzez internet i stworzył międzynarodową wystawę na temat Cudów eucharystycznych, która gościła na 5 kontynentach i poruszyła serca wielu ludzi, pomagając im zbliżyć się do Boga. Carlo jest błogosławionym Kościoła katolickiego. Może być wzorem do naśladowania nie tylko dla młodych ludzi, ale dla każdego człowieka, gdyż poprzez swoje życie dał nam niezwykły przykład miłości do Boga i ludzi.
Polub nas:
Zobacz:
