Izabela Trojanowska

Izabela Trojanowska (urodzona w Olsztynie w 1955 roku) jest polską wokalistką i aktorką. Obecnie w drugim związku. Ma córkę Roxanę.

Życiorys i biografia Izabeli Trojanowskiej

Pierwsze sukcesy

Przełomowy był dla Izabeli Trojanowskiej rok 1971, kiedy to w Chorzowie na Festiwalu Pieśni Sakralnej Sacrosong była chórzystką, która zdobyła nagrodę im. Maksymiliana Kolbego. Kolejny rok, czyli 1972, oznaczał również nagrodę, tym razem w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze, co zawdzięczała wykonaniem piosenki pt. „Mądry len”. Był to też rok, w którym wykonanie innej piosenki, zatytułowanej „O czym marzą zakochani” przyniosło jej nagrodę za debiut na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Jej talent podkreślił udział w sztuce „Fontanna z Neptunem” oraz „Poemat pedagogiczny”, co miało miejsce na deskach gdyńskiego Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej. Kolejnym rokiem przełomu był 1979 – wówczas wzięła udział w audycji teatralnej na falach TV pt. „Zimowa dziewczyna”, „Pokochaj mnie” i „Komu jak komu, Liczy się tylko czas”.

Przełom dekad przełomem twórczym

Wreszcie nadszedł rok 1980 oznaczony pierwszą współpracą z zespołem Budka Suflera. Rolę kluczową odegrał wówczas lider formacji, Romuald Lipko, który skomponował dla Trojanowskiej takie przeboje jak choćby „Tyle samo prawd ile kłamstw”, przynosząc wokalistce nagrodę publiczności i pierwsze miejsce w radiowym Studia Gama. W ślad za tym przebojem pojawił się następny, mianowicie „Wszystko czego dziś chcę”. Oba przeboje zostały docenione nagrodami. Wokalistka została też Miss Obiektywu. Wkrótce pojawiła się więc minipłyta, tak zwana EP – ka, z dwoma wymienionymi singlami, uzupełnionymi utworami innymi, spośród których na uwagę szczególną zasługuje ten pt. „Komu więcej, komu mniej”, czy też „Tydzień łez”. Ale to nie wszystko, bowiem wcale nie mniej podobały się publiczności tez takie piosenki jak „Pytanie o siebie”, „Nic za nic” i „Sobie na złość”, które znalazły się na kolejnym minialbumie. Wystartowała wówczas na Festiwalu Interwizji zajmując drugie miejsce. I również nie na tym kończyła się współpraca z Budką Suflera, bowiem w 1980 roku przyszedł czas na rejestrację telewizyjną recitalu pt. „Lunapark”. Natomiast podbój rynku muzycznego u naszych południowych sąsiadów wykonała za pomocą utworu „Sobie na złość”, wykonując piosenkę w programie „Televariete”, natomiast za granicą zachodnią, w NRD, odbyła sesję w telewizji Rostock.

Sukces niepoliczalny

Osiem zarejestrowanych nagrań Izabeli Trojanowskiej złożyło się na debiutancki album studyjny artystki zatytułowany „Iza”, wydany w 1981 roku. Tymczasem miała miejsce typowa w PRLu sytuacja, kiedy to płyta wprawdzie została zamówiona w rekordowym nakładzie blisko miliona egzemplarzy, jednak z przyczyn technicznych i innych na rynek trafiło zaledwie 50 tys. egzemplarzy oraz kaseta magnetofonowa. Nakład promujących singli zanotował pułap 300 tys. sztuk. W ślad za tym odbyła się trasa promująca produkcję artystki. Zbiegło się to w czasie z nową współpracą, jaką nawiązała z zespołem Stalowy Bagaż. Razem wystąpili wówczas na festiwalu Arena w Poznaniu. W Opolu zaśpiewała utwór „Pieśń o cegle” oraz „Na bohaterów popyt już minął”, które weszły następnie w skład nowej EP – ki, oznaczonej popularnością na poziomie 100 tys. sprzedanych egzemplarzy.

Emigracja

Płyta już bardziej rockowa Trojanowskiej pt. „Układy” pojawiła się w 1982 roku. Na płycie zagrali tacy jak Janusz Grzywacz, Andrzej Dylewski, Wojciech Bruślik, Jan Borysewicz oraz Aleksander Mrożek. Popularność krążka podbijał utwór „Obce dni”, ale i „Brylanty” oraz „Karmazynowa noc”. Ten sam rok przyniósł też owoc współpracy z Tadeuszem Nalepą, który zatytułowali „Pożegnalny cyrk”, z wyraźnym ukłonem w kierunku krytyki stanu wojennego. Album na skutek swego ostrza antywojennego został zatrzymany przez cenzurę, czekając na wydanie jedenaście lat. Izabela Trojanowska była wówczas pomiędzy młotem a kowadłem, ponieważ z jednej strony „Solidarność” zarzucała jej kompromis pod postacią występu w Sali Kongresowej, a z drugiej władze miały nie tylko wątpliwości co do owoców jej pracy, ale i poważne zarzuty. W związku z tym Izabela Trojanowska zdecydowała się opuścić kraj, znajdując się kolejno w Holandii, USA, Wielkiej Brytanii, a ostatecznie w Berlinie Zachodnim.

„Izabela Trojanowska”

W 1991 roku ukazał się w końcu album studyjny artystki pt. „Izabela Trojanowska”, zawierający wyłącznie utwory w języku angielskim. Jakkolwiek materiał odnalazł prezentację na festiwalu w Sopocie, to celem krążka była jego sprzedaż na rynkach zachodnich, trafiając wpierw na rynek brytyjski, a następnie do USA i Kanady. Album był jednak porażką, hitem przeciętnym okazał się być ten pt. „Independence Day”.

„Na skos”

W roku 1994 Izabela Trojanowska odbyła trasę koncertową z Budką Suflera. Nadchodziły tymczasem lepsze wiatry, ponieważ nadarzyła się okazja do współpracy artystycznej z Adamem Abramkiem oraz Pawłem Sotem, czyli kompozytorami zespołu Beaty Kozidrak, mianowicie Bajm. Współpraca zaowocowała albumem „Chcę inaczej”, z przebojami takimi jak „Nareszcie czuję”, „Więcej niż życie” i „Stało się”. Wkrótce, bo w roku 1997, rozpoczęła swe pierwsze zdjęcia filmowe do serialu „Klan”. Do koncertów wróciła pod koniec zeszłej dekady, współpracując również z zespołem Mafia. Koncerty przyniosły w końcu album „Życia zawsze mało”. Rok 2016 to kolejna płyta Trojanowskiej pt. „Na skos”, osiągając na liście OliS miejsce 49.

Ciekawostki o Izabeli Trojanowskiej

• Wygrała nagrodę im. Maksymiliana Kolbego, którą wręczył jej kardynał Karol Wojtyła.
• Utwór „Na bohaterów popyt już minął” zagrała ubrana w strój przodownika pracy, czym zraziła do siebie opinię publiczną kreowaną przez media w PRL.
• Przez wiele miesięcy miała psychofana, o czym opowiedziała w jednym z odcinków „Rozmów w toku”.
• Pod koniec lat 80. zapowiadano jej udział w niemieckim serialu „Alaska Kid”, gdzie miała zagrać u boku Petera Fondy główną rolę kobiecą. Ostatecznie projekt ten doczekał się realizacji w 1992 r. – w zmienionej obsadzie.
• Uważa się za ”aktorkę śpiewającą”.
• Miała w życiu epizod znaczony nadużywaniem alkoholu.
• Na pierwszym miejscu stawia rodzinę, chroniąc ją przed wścibstwem dziennikarzy i paparazzich.
• Jej córka mimo młodego wieku zna aż pięć języków obcych: niemiecki, angielski, łacinę, francuski i hiszpański.

Artykuły, które mogą Ci się spodobać:

Cytaty Izabeli Trojanowskiej

• „Jestem typem Zosi-samosi. Lubię wszystko robić sama – makijaż, fryzurę. Zawsze wożę ze sobą walizkę ubrań, więc pomoc stylisty jest mi niepotrzebna. Obywam się też bez limuzyny i białych róż w hotelu.”
• „Oczy u aktora są mocnymi środkami wyrazu.”
• „Nasz zawód ma wiele trudnych punktów, ale najtrudniejszym jest trema. Kilka bardzo zdolnych osób musiało zrezygnować z zawodu, bo nie wytrzymywały napięcia. Trema powodowała, że zapominali tekstu, dostawali arytmię, amok. To jest tak zwana trema demobilizująca.”

Źródła:

Autor zdjęcia Izabeli Trojanowskiej: foksal.com.pl

Niezwykły życiorys:

|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|

Polub nas:

Biografie znanych ludzi

Zobacz:

Tagi: