Jan Pietrzak (ur. 1937) jest polskim satyrykiem, aktorem i piosenkarzem. Współtworzył „Kabaret Hybrydy” i „Kabaret Pod Egidą”. Felietonista „Tygodnika Solidarność” i „Gazety Polskiej”.
Spis treści |Kliknij na rozdział, aby zostać przeniesionym|
Jan Pietrzak – wiek, wzrost
Wzrost: nieznany
Jan Pietrzak – Życiorys
Jan Stefan Pietrzak urodził się 26 kwietnia 1937 roku na warszawskim Targówku, jako syn Władysławy Majewskiej i Wacława Pietrzaka.
Rodzice
Jego ojciec był robotnikiem, przedwojennym członkiem KPP, a podczas okupacji należał do Młota i Sierpa oraz Związku Walki Wyzwoleńczej. Został aresztowany przez Niemców i przez dwa miesiące przetrzymywano go na Pawiaku, gdzie zmarł w październiku 1942 roku. Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Grunwaldu III klasy.
Matka Jana Pietrzaka podczas okupacji była łączniczką Batalionów Chłopskich. Na przestrzeni lat 1947-1952 była posłanką na Sejm Ustawodawczy, była także działaczką SL i PZPR (od 1961 roku).
Młodość
Jako jedenastoletni chłopak Jan Pietrzak został wysłany przez matkę do Korpusu Kadetów im. gen. Karola Świerczewskiego w Jeleniej Górze. Tam ukończył również Oficerską Szkołę Radiotechniczną. W szkole oficerskiej grał w zespole muzycznym. Później służył w stacji radiolokacyjnej w pobliżu Zgorzelca. Po opuszczeniu wojska w wieku 20 lat zajmował się pracą na produkcji w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych. Wówczas podjął studiowanie socjologii w trybie zaocznym na Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, kończąc ten kierunek w 1968 roku. Zasilał szeregi Związku Młodzieży Polskiej oraz PZPR.
Kabaret Hybrydy
W 1960 roku Jan Pietrzak związany był z klubem studenckim „Hybrydy”, kierując pracami teatru w ramach sceny kabaretowej, dramatycznej i pantomimy. Wystawiane były tam m.in. dzieła Janusza Krasińskiego, Włodzimierza Odojewskiego, Jerzego Górzańskiego i Jerzego Krzysztonia. Pietrzak nie był jedyną osobą, która później zdobyła popularność, bowiem swą obecność odnotowywali tam tacy jak choćby Jonasz Kofta, Stefan Friedmann, Wojciech Młynarski, Janina Ostala czy Piotr Fronczewski. Kabaret nie przetrwał jednak długo, ponieważ pod zarzutem wrogości do władz czy też deprawacji został rozwiązany. Wystarczy jednak zaznaczyć, że „Hybrydy” przetrwały w innych formach, które odnalazły się następnie w „Kabarecie Pod Egidą”.
Kabaret Pod Egidą
10 lutego 1968 w lokalu towarzystwa TPSP przy ul. Chmielnej 5 w Warszawie ruszył „Kabaret Pod Egidą”. Kabaret ten miał następnie wiele różnych miejsc, również poza Warszawą. Istnieje on do dziś, lecz bez stałego lokalu.
Kabaret poddawał krytyce sytuację jaka panowała w PRL. Bliskie wykonawcom było środowisko oraz idee „Solidarności”. Jego autorska pieśń patriotyczna „Żeby Polska była Polską” została nieformalnym hymnem Solidarności. Tymczasem Jan Pietrzak podobnie jak inni był inwigilowany przez SB, które to również posiadało w łonie „Kabaretu” przynajmniej kilku tajnych współpracowników. Proponowane były tak zwane „lojalki”. Rzecz jasna swój wkład w pracę „Kabaretu Pod Egidą” miała cenzura, odrzucając sporą część materiałów. Oprócz tego Pietrzak w latach 1972 – 1973 pracował w telewizji będąc kierownikiem TVP w zakresie redagowania widowisk estradowych. Ponadto był sekretarzem pracującym w redakcji popularnego tygodnika „Szpilki”. Otrzymał kilka odznaczeń państwowych, w tym odznaczenie im. Jana Krasickiego, Zasłużonego Działacza Kultury i Złoty Krzyż Zasługi.
Cenzura
Jan Pietrzak borykał się z cenzurą, szczególnie jego twórczość satyryczna, ale i omówienia twórczości, które wykonywał, recenzje i artykuły. Zwłaszcza publikacje Pietrzaka w „Szpilkach” spotykały się z ingerencjami, ze szczególnym uwzględnieniem tych dotyczących pracy „Kabaretu Pod Egidą”. Był bowiem na liście autorów specjalnego zainteresowania organu.
Po 1989
Po upadku komunizmu Jan Pietrzak zorganizował tzw. Kabaretowe Kursy Śmiechoterapii, które cieszyły się dużą popularnością.
Po roku 1989 publikował w takich tytułach jak „Tygodnik Solidarność”, „Dziennik Polski” czy też „Gazeta Polska”. Był wyznawcą liberalizmu gospodarczego oraz zwolennikiem kary śmierci, czemu dał wyraz startując w wyborach prezydenckich roku 1995. Wybory te, podobnie jak późniejsze wybory do parlamentu skończyły się dla niego niepowodzeniem. Był i pozostaje zwolennikiem lustracji. Popierał działania Bronisława Wildsteina w tym zakresie.
W 2005 roku poparł w wyborach prezydenckich Lecha Kaczyńskiego, a dwa lata później wyraził swoją sympatię do ugrupowania Prawa i Sprawiedliwości. Podczas wyborów prezydenckich w 2010 roku brał czynny udział w Warszawskim Społecznym Komitecie Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. W kolejnych wyborach popierał kandydaturę Andrzeja Dudy do fotela prezydenckiego.
Ponadto Jan Pietrzak udzielał się w kanale TVP Historia oraz TVP1 w ramach programu „Kabaretowa alternatywa”. Natomiast w Telewizji Republika prowadził program satyryczny „Wolne żarty”. Jest publicystą tygodnika „W Sieci”. Jest także aktywnym YouTube’rem. W 2015 roku ukazała się książka Pietrzaka „Śmiech i złość”. Jego program autorski pt. „Z szafy Pietrzaka” pojawił się na antenie TVP Warszawa. Natomiast program „Pół wieku Kabaretu Pod Egidą” ukazał się na antenie TVP1. Należy przy tym odnotować, iż Jan Pietrzak zasiada w Radzie Fundacji Reduta Dobrego Imienia – Polska Liga przeciw Zniesławieniom.
Jan Pietrzak – Żony i dzieci
Jan Pietrzak z drugiego małżeństwa z informatyczką Elżbietą ma dwoje dzieci: Joannę i Mikołaja. W okresie stanu wojennego to małżeństwo się rozpadło i poznał wówczas Katarzynę, która jest młodsza od niego o 18 lat.
Katarzyna Pietrzak jest jego trzecią żoną. Wspólnie wychowywali pięcioro dzieci: trzech wspólnych synów (Jacka, Jakuba i Stanisława) oraz dwoje dzieci z poprzedniego małżeństwa Pietrzaka. Oboje mogą na sobie polegać, wspólnie się o siebie troszczą. To właśnie dzięki m.in. żonie Katarzynie zawdzięcza życie, gdyż w 2014 roku na trzy dni przed ciężkim zawałem serca podała mu nitroglicerynę.
Ciekawostki o Janie Pietrzaku
- Jego była żona została małżonką Jerzego Urbana.
- W 1995 roku startował w wyborach prezydenckich, uzyskując 1,12 % poparcia.
- Najpopularniejszymi utworami wykonywanymi przez Jana Pietrzaka są: „Żeby Polska była Polską”, „Nielegalne kwiaty, zakazany krzyż”, „Jest takie miejsce, jest taki kraj” (zwany również „Taki kraj”), „Czy te oczy mogą kłamać?” i „Nadzieja”.
Jan Pietrzak – FAQ (Najczęściej zadawane pytania)
Kim jest Jan Pietrzak?
Jan Pietrzak jest polskim satyrykiem, aktorem i piosenkarzem. Współtworzył „Kabaret Hybrydy” i „Kabaret Pod Egidą”. Felietonista „Tygodnika Solidarność” i „Gazety Polskiej”.
Kiedy urodził się Jan Pietrzak?
Jan Pietrzak urodził się 26 kwietnia 1937 roku na warszawskim Targówku.
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Zobacz także:
Źródła
Autor zdjęcia: Jarosław Roland Kruk / Wikipedia, licencja: CC-BY-SA-3.0
https://biografia24.pl/jan-pietrzak/https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Pietrzak
http://janpietrzak.pl/informacje/biografia
https://www.pomponik.pl/plotki/news-jan-pietrzak-to-zona-uratowala-satyryka-podala-mu,nId,1431067
Redaktor, administrator i osoba odpowiedzialna za pozycjonowanie portalu. Jest właścicielem firmy SEO GetLink.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Św. Siostra Faustyna Kowalska (1905-1938) była zakonnicą, która wielką miłością ukochała Jezusa. Pan Jezus przemawiał do niej w jej duszy i uczynił ją apostołką Miłosierdzia Bożego. Przez św. Siostrę Faustynę Jezus przekazał nowe formy kultu Miłosierdzia Bożego: Obraz Jezusa Miłosiernego, Święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego, Godzinę Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia.
Do św. Siostry Faustyny Pan Jezus skierował zdumiewające słowa: „W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do Mego miłosiernego Serca”. Mówił do niej także o Swoim niezgłębionym miłosierdziu: „Niech pokładają nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz sprawiają Mi dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, choćby był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim”.
Polub nas:
Zobacz:
Jedne sprostowane Pan Jan Pietrzak nie urodził się na Warszawskim Targówku, tylko na Nowym Bródnie /tak na marginesie to Targówek został tak nazwany poprzez popleczników Władysława Gomułki, który miał to nakazanę przez Nikitę Chruszczowa I sekretarza Rosji
Te słynne powiedzenie przez Nikitę na powitanie naszego sekretarza pierwsze słowa jakie usłyszał na powitanie „A u Was Sioło Nowe Bródno Jest” Bo jewo ma nie byt” /choć znał dobrze język Polski , bo matka jego Polką była/ Myślę że gmina Nowe Bródno wróci na Mapę stolicy bo Warto, a choćby za 1920 rok. Więcej wpisów do Pana Pietrzaka z Okazji 100 lecia Bitwy z Bolszewikami posiadam!!
Refleksja po piosence „Taki Kraj „ Pietrzaka
Znałem te słowa Pietrzaka głos
miał ciężkie życie i taki to los
lecz do ojczyzny serce swe gnał
bo taką jedną On tylko miał
Mówił odważnie co w myśli miał
czuł się Polakiem i przykład dał
w pierwszym szeregu do walki stał
jedno marzenie w ciąż tylko miał
By wolnym został tej ziemi szmat
ten od Bałtyku tak aż do Tatr
I mówił Boże im wolność daj
Tej naszej Polsce , to TAKI KRAJ
I jest dziś wolna Ojczyzna ma
rozkwita pięknie aż serce drga
więc dużo zdrowia Boże nam daj
Błogosław Polskę ten TAKI KRAJ
Tym co z błądzili to rozum daj
By już nie pluli na własny kraj
nie donosili , nie szczuli go
i nie robili to wszystkie zło
Piosenkę TAKI KRAJ śpiewała 10 letnia dziewczynka w Pawłowicach na spotkaniu emerytów.
Łzy same leciały z oczu . Piękne wykonanie i wróciły wspomnienia .
Słowa wiersza są dopasowane do muzyki można je śpiewać.
Pozdrawiam serdecznie .
Piękne!Łza się w oku kręci.Właśnie słucham koncertu z okazji Święta Niepodległości, w tym występ naszego niepowtarzalnego Jana Pietrzaka. Czy będzie w przyszłości ktoś w stanie takich ludzi zastąpić?
Jan Pietrzak jako porucznik służył w JW 1638 Dłużyna Górna 323 kpr koło Zgorzelca w 1957 roku.
Życiorys podobny do życiorysu mojej mamy. W 1940 roku w mroźna noc napadli Rosjanie wioskę Klepki koło Kołomyi. Na oczach całej rodziny podpalili dom u wszystkich wywieźli na Sybir w bydlęcych wagonach. Jedno dziecko zmzrlo w drodze ti go rosjanin za nóżki chwycił i wyrzucił w śnieg. Moja mama powtarzała „nie mów tego nikomu bo nas znajdą i znów wywiozą.” Po 2,5 roku w łagrach ba dalekiej Syberii ocalona przez polskie wojsko generała ANDERSA 💖, przewieziona do Afryki. Tam pochowala matkę i wróciła do Polski z dwójką młodszego rodzeństwa.