Luciano Pavarotti

Luciano Pavarotti (1935-2007) był włoskim śpiewakiem operowym, tak zwanym tenorem lirycznym. Uważany za najwybitniejszego śpiewaka XX wieku.

Krótki życiorys Luciano Pavarotti’ego

Luciano Pavarotti był włoskim śpiewakiem operowym urodzonym 12 października 1935 r. w Modenie. Talent Luciano Pavarotti pewnie odziedziczył po swym ojcu, ponieważ tamten również śpiewał w operze. Wprawdzie zadebiutował w 1961 r. w roli Rudolfa w „Cyganerii” Pucciniego, z niemałym skutkiem, jednak droga do sławy była dość trudna. Był przez długie nastoletnie lata zorientowany raczej na karierę piłkarską, a ściślej piłkarskiego bramkarza. Tymczasem rodzice ukierunkowali go, jak się okazało, wespół z innymi nauczycielami do tego, by rozwijał się w tym, co odziedziczył po ojcu, czyli wokalnie.

Niedługo potem rozpoczął pracę w Covent Garden, następie w bez wątpienia sławnej La Scali oraz w Metropolitan Opera. W 1990 r. rozpoczął wreszcie koncerty „Trzech tenorów”. Wspólnie z Plácido Domingo i José Carrerasem, występował na wielkich stadionach, ale i w parkach miejskich. Koncertował z wieloma muzykami światowej sławy, brał przy tym udział w wielu akcjach charytatywnych.

Zmarł 6 września 2007 r. w Modenie.

Biografia rozszerzona Luciano Pavarotti’ego

Luciano Pavarotti urodził się w 1935 r. na obrzeżach Modeny w północnych Włoszech, był synem Fernando Pavarottiego, piekarza i tenora amatorskiego oraz Adele Venturi, pracowniczki fabryki cygar. Chociaż mówił z czułością o swoim dzieciństwie, rodzina miała niewiele pieniędzy; gnieździli się w czwórkę w dwupokojowym mieszkaniu. Według Pavarottiego, jego ojciec miał znakomity głos tenorowy, ale odrzucił możliwość kariery wokalnej z powodu zbytniej nerwowości. Druga wojna światowa zmusiła rodzinę do opuszczenia miasta w 1943 r.. W następnym roku wynajęli pokój jednoosobowy od rolnika z sąsiedniej wsi, gdzie młody Pavarotti zainteresował się rolnictwem.

Po odrzuceniu swego wielkiego marzenia o zostaniu bramkarzem piłkarskim, Pavarotti spędził siedem lat na szkoleniu wokalnym. Najwcześniejszymi wpływami muzycznymi Pavarottiego były nagrania jego ojca, w większości utwory popularnych tenorów tamtych czasów – Beniamino Gigli, Giovanni Martinelli, Tito Schipa i Enrico Caruso. Ulubionym tenorem i idolem Pavarottiego był Giuseppe Di Stefano, a także był pod silnym wpływem Mario Lanzy, mówiąc: „Kiedy byłem nastolatkiem, chodziłem na filmy Mario Lanzy, a potem wracałem do domu i naśladowałem go w lustrze”. W wieku około dziewięciu lat zaczął śpiewać z ojcem w małym lokalnym chórze kościelnym.

Po tym, co wydaje się być normalnym dzieciństwem z typowym zainteresowaniem sportem, Pavarotti ukończył Scuola Magistrale i stanął przed dylematem wyboru kariery. Był zainteresowany karierą zawodowego piłkarza – bramkarza piłki nożnej, ale jego matka przekonała go, by trenował się raczej jako nauczyciel. Następnie uczył w szkole podstawowej przez dwa lata, ale w końcu zorientował się muzycznie. Uznając związane z tym ryzyko, ojciec ostatecznie wyraził zgodę, by to muzyka była osią i punktem odniesienia jego wszystkich nastoletnich starań.

Pavarotti rozpoczął poważną naukę muzyki w 1954 roku w wieku 19 lat u Arrigo Pola, cenionego nauczyciela i profesjonalnego tenora w Modenie, który zaoferował mu nauczanie nieodpłatnie. Według dyrygenta Richarda Bonynge, Pavarotti nigdy nie nauczył się czytać muzyki.

W 1955 roku po raz pierwszy odniósł sukces śpiewając, będąc członkiem Corale Rossini, męskiego chóru głosowego z Modeny, do którego należał również jego ojciec, który zdobył pierwszą nagrodę na Międzynarodowej Eisteddfod w Llangollen w Walii. Później powiedział, że było to najważniejsze doświadczenie w jego życiu, i że zainspirowało go to do zostania profesjonalnym śpiewakiem. Mniej więcej w tym czasie Pavarotti po raz pierwszy spotkał Adua’ę Veroni. Pobrali się w 1961 roku.

Kiedy jego nauczyciel Arrigo Pola przeniósł się do Japonii, Pavarotti został uczniem Ettore Campogalliani’ego, który w tym czasie również nauczał przyjaciółkę z dzieciństwa Pavarottiego, Mirellę Freni, której matka pracowała z matką Luciano w fabryce cygar. Podobnie jak Pavarotti, Mirella Freni stała się odnoszącą sukcesy śpiewaczką operową; kontynuowali współpracę przy różnych występach scenicznych i nagraniach razem.

Podczas studiów muzycznych Pavarotti pracował w niepełnym wymiarze godzin, aby utrzymać się – najpierw jako nauczyciel w szkole podstawowej, a następnie jako sprzedawca ubezpieczeń. Pierwsze sześć lat studiów zaowocowało tylko kilkoma koncertowymi motywami, a wszystko to w małych miastach i bez wynagrodzenia. Kiedy guzek rozwinął się na strunach głosowych, powodując „katastrofalny” koncert w Ferrarze, postanowił zrezygnować ze śpiewu. Bez względu na przyczynę, guzek jaki rozwinął się wówczas na jego strunach głosowych, nie tylko zniknął, ale, jak wspomniał w swojej autobiografii: „Wszystko, czego się nauczyłem, było połączone z moim naturalnym głosem, aby dźwięk, z którym walczyłem, był tak trudny do osiągnięcia”. W efekcie tego został włoskim tenorem operowym, który również przeszedł do muzyki popularnej, stając się w końcu jednym z najlepszych komercyjnie tenorów wszech czasów. Dokonał wielu nagrań kompletnych oper i pojedynczych arii, zyskując światową sławę dzięki jakości swojego tonu, a w końcu zyskał miano jednego z najlepszych tenorów XX wieku, uzyskując honorowy tytuł „króla wysokich C” (gra słów) na „pełnym morzu”).

Jako jeden ze słynnej Trójki Tenorów, który zagrał swój pierwszy koncert podczas Mistrzostw Świata FIFA w 1990 roku przed światową publicznością, Pavarotti stał się znany ze swoich telewizyjnych koncertów i występów w mediach. Od początku swojej kariery zawodowej jako tenor w 1961 r. we Włoszech do końcowego wykonania „Nessun dorma” na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2006 w Turynie, [3] Pavarotti był najlepszy w operach bel canto, pre-Aida Verdi, a także dzieła Pucciniego, takie jak „Cyganeria”, „Tosca”, „Turandot” i „Madama Butterfly”. Sprzedając ponad 100 milionów płyt na całym świecie, a pierwsze nagranie „Three Tenors” („Trzech Tenorów”) stało się najlepiej sprzedającym się albumem klasycznym wszechczasów. [5] Pavarotti był również znany ze swojej działalności charytatywnej na rzecz uchodźców i Czerwonego Krzyża

Zmarł na raka trzustki 6 września 2007 roku.

Ciekawostki o Luciano Pavarottim

• W 2003 r. ożenił się ze swoją sekretarką, młodszą od niego o 35 lat. Dla niej to zostawił swoją sakramentalną żonę.
• Śpiewak chorował na raka trzustki, przeszedł operację w 2006 r., jednak Luciano Pavarotti zmarł rok później.
• Pavarotti ma na swoim koncie 2 rekordy Guinnessa: pierwszy za największą odbytą liczbę tak zwanych „curtain calls” (czyli wychodzenia na scenę po występie zgodnie z życzeniem publiczności) – czyli aż 165. Drugi rekord – za najlepiej na świecie sprzedający się album z muzyką klasyczną, którym został „The Three Tenors in Concert”, nagrany wraz z Placido Domingo i Jose Carrerasem.
• Został uhonorowany dwunastoma prestiżowymi odznaczeniami, wśród których odnajdujemy takie jak Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi, Republiki Włoskiej, Komandor Orderu Zasługi dla Sztuki (Monako), czy też Premio America oraz Eisenhower Medallion.
• W 1981 roku Luciano Pavarotti wziął udział w kampanii reklamującej futra marki Blackglama.

Cytaty Luciano Pavarotti’ego

„A co mam brać, spaghetti? Zresztą ja tych pieniędzy nie oglądam, wszystko kasuje moja żona.”

„Jedynym ryzykiem uprawiania seksu przed występem jest ryzyko afektowanego brzmienia.”

„Nie wyglądam na romantycznego amanta.”

„Jedną z najlepszych rzeczy w życiu jest sposób, w jaki musimy regularnie zatrzymywać to, co robimy i poświęcać naszą uwagę jedzeniu.”

„Jeśli wiesz, dlaczego się zakochujesz, nie jesteś zakochany.”

Źródła

Zdjęcie pochodzi z portalu flickr.com. Autorem jest Kingkongphoto & www.celebrity-photos.com. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 2.0.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Luciano_Pavarotti
https://en.wikipedia.org/wiki/Luciano_Pavarotti
https://biografia24.pl/luciano-pavarotti/
https://www.filmweb.pl/person/Luciano+Pavarotti-120388/trivia
https://www.goodreads.com/author/quotes/625611.Luciano_Pavarotti

Tagi: