Irena Jarocka

Irena Jarocka (1946-2012) była popularną polską piosenkarką. Koncertowała w kraju i za granicą, a także w ośrodkach polonijnych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

Krótki życiorys Ireny Jarockiej

Irena Jarocka była polską piosenkarką urodzoną dnia 18 sierpnia 1946 w Srebrnej Górze. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku, następnie zdobyła dyplom Wydziału Biologii Studium Nauczycielskiego. Jako studentka brała udział w wielu amatorskich konkursach piosenki, zwracając w końcu uwagę publiczności. Przełom lat 60. i 70. spędziła na stypendium w Paryżu, pobierając lekcje w prestiżowym Petit Conservatoire de la Chanson. Tam też powstały jej pierwsze płyty pod skrzydłami wytwórni Philips. Irena Jarocka zaczęła wkrótce koncertować z takimi gwiazdami, jak Charles Aznavour, Mireille Mathieu czy też Enrico Macias. Po powrocie do Polski wydała pięć albumów studyjnych. Współpracowała z takimi grupami jak Polanie, Czerwone Gitary, Budka Suflera, występowała też za granicą. W 1990 r. wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuowała swoją karierę. Jednakże po siedemnastu latach powróciła do Polski. Jej come-back był całkiem głośny, towarzyszyła temu akcja promocyjna „Motylem jestem, czyli piosenka o mnie samej”, gdyż pod takim tytułem ukazała się jej autobiografia. Ostatnią płytę pt. „Małe rzeczy” artystka wydała w 2008 r. Zmarła wskutek złośliwego glejaka mózgu. Odeszła 21 stycznia 2012 r. w Warszawie.

W 1972 roku wyszła za kompozytora Mariana Zacharewicza, jednakże w 1977 roku rozstali się. Podczas trasy koncertowej Po Rosji, poznała informatyka Michała Sobolewskiego, z którym wzięła ślub w 1989 roku. Z kolei siedem lat wcześniej, w 1982 roku na świat przyszła ich córka, Monika.

Rozszerzona biografia Ireny Jarockiej

Irena Wanda Jarocka urodziła się 18 sierpnia 1946 w Srebrnej Górze.

Dzieciństwo i młodość

Irena Jarocka urodziła się w rok po II wojnie światowej. – Po powrocie z obozów niemieckich rodzice zamieszkali w Srebrnej Górze u dziadków. Tam przyszłam na świat – wspominała. – Po roku przeprowadziliśmy się do Gdańska. Mama nie pracowała, bo opiekowała się nami, tj. czwórką dzieci. Pracował więc tylko ojciec, był szewcem ortopedą. Niestety, miał problemy z alkoholem. Pił, bo mówił, że aby cokolwiek załatwić, trzeba się napić z kolegami.

Piosenkarka miała trudne dzieciństwo. – Byliśmy bardzo biedni – wspominała po latach. – Pamiętam, rodzice wysyłali nas czasami do sąsiadów po pożyczkę. Na nasz widok drzwi nieraz się zamykały. Do dziś boję się biedy… To było takie poniżające. – wyznała szczerze.

I choć Irena Jarocka po latach szybko zaczęła budować swoją karierę, bolesne przeżycia powodowały, że bała się biedy.

Talent rozpoznany w rodzinie

Gdy Irena chodziła do siódmej klasy szkoły podstawowej, matka zaprowadziła ją do chóru Katedry Oliwskiej, do prof. Haliny Mickiewiczówny, która dołożyła starań aby Irena mogła dostać się na wydział wokalny do gdańskiej średniej szkoły muzycznej. Do średniej szkoły muzycznej w Gdańsku trafiła w 1964 roku. Wówczas to też została słuchaczką Gdańskiego Studia Piosenki.

W 1965 roku nagrała swoje pierwsze piosenki na zlecenie Polskiego Radia w Gdańsku – znalazły się tam numery takie jak „Gdański most” i „Wróć”. Podjęła też współpracę z Zespołem Artystycznym Marynarki Wojennej „Flotylla”. W tym czasie pojawiała się w gdańskich klubach studenckich.

– Po maturze zdawałam na architekturę, ale nie dostałam się. Poszłam więc do studium nauczycielskiego wychowania fizycznego i biologii Chciałam mieć jakiś zawód, na wszelki wypadek – wspominała artystka.

W 1967 roku Irena Jarocka wystąpiła na koncercie Debiutów w opolskim Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej. Wówczas to Ministerstwo Kultury i Sztuki przyznało artystce Dyplom Zawodowej Piosenkarki.

Piosenkarka szybko zaczęła rozwijać swoją karierę. Występowała w takich gdańskich klubach jak Rudy Kot i Żak. Zdobywała wreszcie laury na festiwalach.

Rozwój kariery, mąż, dzieci

– A w Studiu Piosenki poznałam Mariana Zacharewicza, który później został moim mężem. To on przedstawił mnie Sewerynowi Krajewskiemu, który z Krzysztofem Dzikowskim napisał dla mnie „Gondolierów znad Wisły”. To był mój pierwszy wielki przebój.

Utwór „Gondolierzy znad Wisły” otworzył jej karierę. Został wyróżniony w 1968 roku na festiwalu w Opolu. W tym samym roku artystka miała okazję wyjechać na stypendium PAGART-u do Paryża. Tam jako stypendystka w słynnej szkole przy paryskiej Olympii, uczyła się w pięcioosobowej klasie dla wybitnie uzdolnionych. Wydała wkrótce pierwszy francuskojęzyczny singel, który promowała we Francji, Belgii i Szwajcarii. Na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Rennes Irena Jarocka zdobyła wówczas aż trzy nagrody.

Na stypendium w Paryżu było jej trudno. Chorowała, brała nawet leki psychotropowe, miała jedną próbę samobójczą. Po latach wspominała:

– Śpiewałam w rosyjskim kabarecie Chez Raspoutine za głodową stawkę. Ciągle chorowałam na anginę, ale musiałam śpiewać. Aż pewnego dnia trafiłam do szpitala z polipami na strunach głosowych.

Po operacji miała od lekarzy zakaz śpiewania. Aby przeżyć, prowadziła domy dwóch swych zaprzyjaźnionych rodzin.

– Byłam bardzo młoda i zupełnie nieprzygotowana psychicznie na wyjazd do Paryża. Czułam się tam samotna, zostawiona samej sobie. Miałam koszmary senne, brałam leki psychotropowe. Pewnej nocy nie wytrzymałam, połknęłam całą garść. Ale się obudziłam. Po 24 godzinach.

W Paryżu odwiedził ją w końcu Marian Zacharewicz: – Przywiózł mi piosenkę „Wymyśliłam cię”. Postanowiłam: wrócę do Polski.

Zakochali się w sobie. Pobrali się w 1972 roku, jednakże w 1977 roku rozstali się.

– Pracowaliśmy na okrągło. Nie mieliśmy czasu na dziecko, na dom, na zwyczajne życie – oceniała swoje małżeństwo piosenkarka.

Na decyzję o rozwodzie miał spory wpływ jej wypadek.

– Wracałam z koncertu. Do domu wiózł mnie Michał Sobolewski, mój przyszły mąż. Tego dnia Michał wiózł mnie maluchem do domu na warszawskim Marymoncie. Na ul. Anielewicza wpadł na nas duży samochód. Ponad pół doby byłam nieprzytomna. Kiedy się obudziłam, zaczęłam przewartościowywać moje życie. Michał wpadał do szpitala co chwila. Był dla mnie jak balsam.

Po rozwodzie z Marianem Zacharewiczem, w 1989 roku poślubiła Michała Sobolewskiego – W roku 1982 przyszła na świat nasza córka Monika. Spełniło się moje marzenie o prawdziwym domu – wyznała.

W 1989 roku jej mąż podjął pracę w USA. Zamieszkali w Lubbock w Teksasie, gdzie Sobolewski oddawał się profesurze na Texas Tech University.

W obiektywie kariery muzycznej

Jej pierwszy album studyjny „W cieniu dobrego drzewa” (1974) sprzedał się w ciągu kilku miesięcy w nakładzie 100 tysięcy egzemplarzy. Z płyty pochodzi m.in. przebój „Wymyśliłam Cię”, z którym artystka wystąpiła na festiwalu w Sopocie, zdobywając tam tytuł Przeboju Festiwalu oraz nagrodę publiczności.

Wydany natomiast w 1976 roku jej drugi album „Gondolierzy znad Wisły”, powtórzył poprzedni sukces jej debiutu i przyniósł takie hity jak „Kocha się raz”, a także „Sto lat czekam na twój list” oraz „Odpływają kawiarenki”. Kolejny album zatytułowany „Wigilijne życzenia” (1977), zawierał 12 specjalnie zaaranżowanych pastorałek napisanych przez czołowych krajowych kompozytorów i podobnie jak dwa poprzednie albumy zyskał status złotej płyty.

Później Irena Jarocka z powodzeniem kontynuowała karierę w Europie Zachodniej. Jako Irena Jarova podbiła listy RFN piosenką „Junge Liebe”, czego efektem były występy Jarockiej w tamtejsze telewizji m.in. z Suzi Quatro i zespołem ABBA.

Kolejne lata przyniosły Irenie Jarockiej trasy koncertowe w całej Europie, ale i w USA, oraz wyróżnienie na prestiżowym Yamaha Pop Song Festival w Tokio (za utwór „Odpływają kawiarenki”). W Polsce tymczasem tryumfy święcił jej przebój pt. „Beatlemania story”. Inną nie mniej znaną kompozycją był numer zatytułowany „To za mało” nagrany z Budką Suflera.

W 1989 roku artystka wyjechała wraz z rodziną do USA. Pobyt w Ameryce miał zgodnie z jej założeniem trwać dwa lata, jednak po przedłużeniu kontraktu osiedliła się tam na stałe. Po dziewięciu latach wokalistka wreszcie otrzymała obywatelstwo amerykańskie.

Już na początku pobytu w USA Jarocka miała pewien problem z głosem. Lekarz zdiagnozował guzki wyrosłe na strunach głosowych. Zaczęła wracać okresowo do Polski. Sporadycznie wydawała płyty, w tym takie jak „Mój wielki sen” w 2001 oraz tą zatytułowaną „Kolędy bez granic” w 2004 roku.

W 2007 roku na rynek księgarski wyszła jej autobiografia napisana w formie wywiadu rzeki „Motylem jestem, czyli piosenka o mnie samej”.

Z kolei w 2008 na półki sklepowe trafiła nowa płyta Jarockiej, zatytułowana „Małe rzeczy”. Muzykę skomponowali m.in. Seweryn Krajewski oraz Jarosław Kukulski, a wśród autorów jej tekstów znalazł się m.in. Jacek Cygan. Wreszcie, po wielu latach przerwy, Irena Jarocka wystąpiła na festiwalu w Opolu, a słuchacze Programu I Polskiego Radia przyznali artystce tytuł Muzykomaniaka 2008 roku.

Powrót do Polski

W Polsce zaczęła koncertować i wydawać albumy. Dobrą passę przerwała choroba – Irena Jarocka zachorowała latem 2011 roku. Trafiła do hospicjum. Jej stan się pogorszył. Piosenkarka odeszła w jednym z warszawskich szpitali 21 stycznia 2012. Powodem śmierci był złośliwy nowotwór, glejak mózgu. Pogrzeb odbył się w kościele św. Karola Boromeusza na Powązkach dnia 27 stycznia 2012. Pochowana została w katakumbach na warszawskich Powązkach.

Dnia 20 października 2021 w Gdańsku-Oliwie, na skwerze imienia artystki u zbiegu ulic Żeromskiego i Grottgera, odsłonięto pomnik artystki autorstwa Macieja Jagodzińskiego-Jagenmeera.

Ciekawostki o Irenie Jarockiej

• W 1976 r. Irena Jarocka wystąpiła w filmie „Motylem jestem, czyli romans 40-latka”, który to obraz był ekranizacją serialu „Czterdziestolatek”.
• Pewnego razu wzięła całą garść tabletem psychotropowych. Szczęśliwie nic złego się nie stało… obudziła się po 24 godzinach.
• Po powrocie do Polski z USA odbyła się jaj akcja promocyjna „Motylem jestem, czyli piosenka o mnie samej”, pod takim tez tytułem wyszła wówczas jej książka autobiograficzna.
• Szczególnym źródłem lęku Jarockiej była bieda, jakiej doświadczyła w dzieciństwie.

Irena Jarocka – Najczęściej zadawane pytania

Kiedy i gdzie urodziła się Irena Jarocka?
Irena Jarocka urodziła się 18 sierpnia 1946 w Srebrnej Górze.

Kiedy i gdzie zmarła Irena Jarocka? W jakim wieku zmarła?
Irena Jarocka zmarła 21 stycznia 2012 z powodu złośliwego nowotworu, glejaka mózg, w jednym z warszawskich szpitali. Miała 65 lat.

Źródła

Zdjęcie pochodzi z portalu wikimedia.org. Autorem jest Daniel Kruczynski. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 2.0.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Irena_Jarocka
https://biografia24.pl/irena-jarocka/
https://www.se.pl/wiadomosci/gwiazdy/irena-jarocka-historia-zycia-cale-zycie-bala-sie-biedy-zycia-aa-ukLk-xi2s-Y4Ju.html

Tagi: