Św. Hubert

Święty Hubert, Hubert z Liège (655-727) – biskup belgijski, święty Kościoła katolickiego, apostoł Ardenów, patron myśliwych i sportowców.

Krótki życiorys św. Huberta

Hubert urodził się w Gaskonii w roku 655, jako potomek królewskiego i potężnego rodu Merowingów. Był zapalonym myśliwym. Od najmłodszych lat często towarzyszył swemu ojcu właśnie na łowach. Legenda mówi, że Hubert w wieku 14 lat miał uratować życie swemu ojcu podczas polowania na niedźwiedzia w Pirenejach.

Pełnoletni już Hubert wybrał się na dwór króla Pepina z Heristal, gdzie poznał jego córkę, z którą później wziął ślub. Małżeństwo miało syna Floriberta, który był później następcą w biskupstwie Liège.

Najistotniejsze w życiu Huberta były polowania, bowiem była to jego rzeczywista pasja. Przy tym źródła wcale nie milczą na temat jego prowadzenia się, są raczej dość wylewne, a to na temat jego hulaszczego trybu życia. Trwało to do pewnego przełomowego momentu, otóż pewnego dnia polował, a był to Wielki Piątek i nagle napotkał niezwykłego jelenia. Zwierzę miało promieniujący krzyż w swym wieńcu. Usłyszał wtedy głos, mówiący o niebezpieczeństwach jego pasji oraz konieczności udania się do biskupa Maastricht, Lamberta.
Tak też Hubert uczynił. Udał się, by u biskupa Maastricht podjąć służbę bożą. Rozpoczął równolegle studia teologiczne oraz działalność stricte misjonarską w Brabancji i Ardenach. W efekcie, po śmierci wspomnianego Lamberta, został przez papieża namaszczony na nowego biskupa.

Jako biskup, podróżował niosąc posługę misyjną do odległych pogańskich wsi i miast, odnosząc przy tym nadspodziewane sukcesy, budząc posłuch i konwersję na wiarę chrześcijańską. Ważny w jego biografii został rok 717, wówczas stolicę biskupstwa przeniósł Hubert do Leodium.

Zmarł w Teruneren 30 maja 727 roku. Został pochowany w Liege, w kościele św. Piotra. Za doczesne zasługi w krzewieniu chrześcijaństwa ogłoszony został wkrótce świętym.

Rozszerzona biografia św. Huberta

Młodość

Święty Hubert urodził się (prawdopodobnie w Tuluzie) około 655 roku. Był najstarszym synem Bertranda, księcia Akwitanii. W młodości Hubert został wysłany do paryskiego dworu Teuderyka III, gdzie jego urok i miła aparycja doprowadziły do miana „hrabiego pałacu”. Podobnie jak wielu współczesnych mu szlachciców, Hubert żył w biegu. Wkrótce podążając za uciechami Hubert wylądował na dworze u Pepina z Herstal. Mniej więcej w tym czasie (682) Hubert poślubił Floribanne, córkę Dagoberta, hrabiego z Leuven. Ich syn Floribert z Liège został później biskupem Liège, ponieważ biskupstwa były uważane za lenno dziedziczne w wielkich rodzinach królestw rodu Merowingów.

Wizja Huberta

Jego żona zmarła, rodząc syna, a Hubert wówczas wycofał się z życia dworu, wprost do zalesionych Ardenów, i tam też oddał się całkowicie polowaniom. Jednak jego wielka transformacja duchowa była bliska. W Wielki Piątek rano, kiedy wierni tłoczyli się w kościołach, Hubert podszedł na polowanie. Gdy ścigał wspaniałego jelenia, zwierzę odwróciło się i, jak opowiada pobożna legenda, Hubert był zdziwiony obecnością krucyfiksu stojącego między rogami zwierza, i wtedy też usłyszał głos mówiący: „Hubert, jeśli nie zwrócisz się do Pana, i nie poprowadzisz świętego życia, szybko pójdziesz do piekła”. Hubert zsiadł z konia, upadł na twarz i rzekł: „Panie, co chcesz, żebym zrobił?” Otrzymał odpowiedź: „Idź i szukaj Lamberta, a on cię pouczy”. (Historia jelenia pojawia się najpierw w jednej z późniejszych legendarnych hagiografii i została zaczerpnięta z legendy św. Eustachego lub Placidusa. Po raz pierwszy przypisano ją św. Hubertowi w XV wieku).

Etyka i wskazówki niezbędne dla myśliwych

Mówi się, że podczas religijnej wizji Huberta jeleń nauczał go, aby ten traktował zwierzęta z większym szacunkiem i współczuł im jako stworzeniom bożym, które mają wartość samą w sobie. Na przykład myśliwy powinien zgodnie z tymi wskazówkami strzelać tylko wtedy, gdy zapewnione jest humanitarne, czyste i szybkie zabijanie. Powinien strzelać przy tym tylko do starych jeleni. Co więcej, nigdy nie należy strzelać do samicy z młodymi, aby mieć pewność, że młody jeleń zachowa swą matkę, która poprowadzi go do zdobywania jedzenia w porze zimowej. Tak też brzmi do dziś dziedzictwo Huberta, który jest ceniony w kompletnych kursach kształcenia myśliwych w Niemczech i Austrii.

Biskup Hubert z Maastricht

Hubert wyruszył później do Maastricht, ponieważ tam właśnie Lambert był biskupem. Święty Lambert życzliwie przyjął Huberta i został jego kierownikiem duchowym. Hubert wyrzekł się wszystkich swoich znaczących zaszczytów i porzucił swoje prawo pierworodztwa Akwitanii na rzecz swojego młodszego brata, Odo, którego uczynił opiekunem swojego małego syna Floriberta. Po rozdysponowaniu wszystkich swoich osobistych bogactw wśród biednych, Hubert studiował teologię, wkrótce więc został wyświęcony, a później stał się jednym z głównych współpracowników św. Lamberta w administracji swojej diecezji. Za radą św. Lamberta Hubert odbył pielgrzymkę do Rzymu w 708 roku. Podczas jego nieobecności Lambert został nagle zamordowany. Hagiografie podają, że papież miał wizję, aby to właśnie Huberta powołać na stanowisko biskupa i tak też uczynił.

Autor wielkości Liège

Hubert rozdawał swoje dochody biskupie wśród ubogich, był pilny w poście i modlitwie oraz zasłynął ze swej elokwencji na ambonie. W 720 roku, w posłuszeństwie wobec swych wizji, Hubert dokonał uroczystego przeniesienia relikwii św. Lamberta z Maastricht do Liège. Bazylika z relikwiami została zbudowana na miejscu męczeństwa Lamberta i uczyniona katedrą już następnego roku. To położyło fundamenty pod przyszłą wielkość Liège, której święty Lambert jest honorowany jako patron, a święty Hubert jako założyciel i pierwszy biskup.

Kult

Hubert zmarł spokojnie w miejscu zwanym Fura, położonym 30 mil od Liège, 30 maja 727 lub 728 roku. Po raz pierwszy został pochowany w kolegiacie w kościele św. Piotra w Liège, ale jego kości zostały ekshumowane i przetransportowane do benedyktyńskiego opactwa Amdain w Ardenach w 825 roku. Opactwo stało się celem pielgrzymek, dopóki trumna nie zniknęła później, podczas reformacji.

Św. Hubert – patron

Św. Hubert jest czczony do dziś jako patron myśliwych. Świętego powszechnie czczono także jako patrona chorych na epilepsję i lunatyków. Przypisywano mu również opiekę nad dotkniętymi wścieklizną. Święty jest uznawany także za patrona sportowców.

Ciekawostki o św. Hubercie

• Wspomnienie św. Huberta obchodzone jest 3 listopada.
• Według legendy z XI wieku Hubert nawrócił się na wiarę chrześcijańską zobaczywszy jelenia z krzyżem, który jaśniał pośród jego poroża.
• Niezwykła jest data 3 listopada 743 roku. Wówczas to podjęto przeniesienie ciała Huberta do ołtarza głównego świątyni, w której spoczywał. Odkryto wtedy, że ciało św. Huberta jest wolne od wszelkiego rozkładu, a na dowód posłużyła przyjemna woń rozchodząca się w krypcie. Natomiast w 824 roku jego szczątki przeniesiono do kościoła w Andange. Od jego to imienia miejscowość nosi nazwę Saint-Hubert (dzisiejszy Luksemburg).
• Miasto Saint-Hubert istniało do 1 stycznia 2002 również w Kanadzie, obecnie jako jedna z trzech dzielnic miasta w Quebecu – Longueuil.
• W czasach odrodzenia europejskiego zdążyło powstać kilka orderów imienia św. Huberta. Tyczy się to zwłaszcza kultury łowieckiej, której św. Hubert patronuje, odznaczenie nosi nazwę Orderu Świętego Huberta.

Źródła

• https://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-03c.php3
• http://niedziela.pl/artykul/55038/nd/Niech-ci-swiety-Hubert-darzy
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Hubert_z_Li%C3%A8ge
• https://ekai.pl/zoledowo-wprowadzenie-relikwii-sw-huberta-z-liege-patrona-lesnikow-i-mysliwych/
• https://en.wikipedia.org/wiki/Hubertus

Tagi: