Tomasz Mackiewicz (1975-2018) był polskim himalaistą, który wielokrotnie próbował zdobyć zimą Nanga Parbat. W styczniu 2018 zdobył szczyt, jednak nie zdołał z niego wrócić. Oddał życie w miejscu, z którym łączyła go specjalna relacja.
Spis treści
Tomasz Mackiewicz – życiorys
Tomasz Mackiewicz urodził się 13 stycznia 1975 roku w Działoszynie lub Częstochowie, jako syn Witolda Mackiewicza, późniejszego prezesa Ogólnopolskiego Stowarzyszenia na rzecz Rozwoju Dziennikarstwa Obywatelskiego.
Wychowywał się we wsi Działoszyn. Mieszkał z dziadkami, którzy dawali mu dużo wolności. Jego rodzice pracowali w Częstochowie i w domu bywali raz na kilka dni. Następnie przeprowadził się do Częstochowy, gdzie chodził do szkoły średniej. W mieście zderzył się z zupełnie inną rzeczywistością, w której nie potrafił się odnaleźć.
W wieku osiemnastu lat uzależnił się od heroiny. Przez trzy lata był w ciągu narkotykowym, a kolejne cztery spędził w ośrodku odwykowym na Mazurach. Uzależnienie sprawiło, że zawalił szkołę. Maturę zdał dopiero w ośrodku. W ośrodku Monaru panowała bardzo ciężka dyscyplina, którą Tomasz przeszedł i szczęśliwie ukończył terapię.
Podróże
W 2000 roku z czterystoma dolarami w kieszeni pojechał autostopem najpierw z Warszawy do Łysej Polany, a później podróżował w ten sposób przez takie kraje jak Słowacja, Rumunia, Turcja czy Pakistan. Dotarł do Indii, gdzie przez pół roku przebywał u pani doktor Heleny Pyz, która prowadzi ośrodek dla trędowatych. Dostał kąt do spania i jedzenie, a w zamian zajmował się dziećmi, prowadził zajęcia integracyjne i uczył ich angielskiego. W ten sposób rodziły się jego wartości, które miały dla niego znaczenie przez resztę jego życia – wyczyn sportowy, podróżowanie oraz pomaganie innym. Podczas pobytu w ośrodku dla trędowatych bardzo zbliżył się do Boga, poprzez codzienne uczestniczenie we Mszy św. i wieczornej modlitwie oraz korzystanie z sakramentów.
W sumie rok spędził podróżując po Azji, nie posiadając pieniędzy i czasami nielegalnie przekraczając granice. Wyprawa ta uświadomiła mu, że świat stoi przed nim otworem.
Firma
Tomasz Mackiewicz ukończył studia związane z energią odnawialną. Działając dalej w tym kierunku, założył małą firmę, która na zlecenie dużych graczy budowała maszty pomiarowe. Maszty zbierają przez dwa lata dane o sile i kierunku wiatru, aby później powstały analizy, kiedy zwróci się inwestycja w turbiny wiatrowe.
Firma działała przez cztery lata, jednak pod koniec jej działalności Tomasz zaczął popadać w długi, ze względu na dyrektywy unijne, które spowodowały wycofanie się jego głównego zleceniodawcy z polskiego rynku.
Początki wspinaczki
Przedsmak Himalajów Tomasz Mackiewicz poczuł podczas pobytu w Azji. Wtedy wspinał się po niższych szczytach i z daleka patrzył na ośmiotysięczniki.
Jego pierwszym poważnym doświadczeniem wysokogórskim było zdobycie w 2008 roku wraz z Markiem Klonowskim najwyższego kanadyjskiego szczytu – góry Logan (5959 m). Za to dokonanie otrzymali nagrodę Kolosa w kat. „Wyczyn roku”. Marek Klonowski mówił o wyprawie: „To była megaprzygoda. Mieliśmy kupę szczęścia, bo robiliśmy tam masę głupich i ryzykownych rzeczy. Żywcowanie, czyli wspinaczka bez asekuracji. Przeskakiwanie przez szczeliny wydawało nam się zabawne i dziwnie pociągające. Obaj mieliśmy daleko posuniętą skłonność do ryzyka. Dlatego się tak dobrze rozumieliśmy.„
Pieniądze na swoje wyprawy Tomasz Mackiewicz zbierał m.in. za pomocą finansowania społecznościowego.
W 2009 roku samotnie zdobył Chan Tengri (7010 m) w Tienszanie. Z wyprawy tej w 2014 roku wyprodukował krótkometrażowy film dokumentalny „Jak dobrze być poziomką”.
Nanga Parbat
Tomasz Mackiewicz wielokrotnie usiłował dokonać zimowego wejścia na Nanga Parbat (8126 m), które było wówczas, obok K2, jednym z dwóch niezdobytych zimą szczytów Korony Himalajów i Karaokorum. Dla wspinaczy było istotne to, że w zimie szczyt atakowali nieliczni, a zimowe pozwolenie od władz pakistańskich było trzydziestokrotnie tańsze od tego na okres letni.
Tomasz Mackiewicz podczas wspinaczki z Markiem Klonowskim dotarł na wysokość 7400 metrów. Na przełomie 2015 i 2016 roku, wraz z Francuzką Elisabeth Revol osiągnął wysokość 7200 metrów.
Pierwszy raz Nanga Parbat zostało zdobyte zimą w lutym 2016 roku przez międzynarodową ekipę w składzie Simone Moro, Alex Txikon i Muhammad Ali.
W styczniu 2018 roku Tomasz Mackiewicz i Elisabeth Revol podjęli kolejną próbę wejścia zimowego na Nanga Parbat. Wchodzili w stylu alpejskim i sportowym, bez wspomagania tlenem z butli. Wg niektórych źródeł, wieczorem 25 stycznia oboje zdobyli szczyt. Pogoda uległa załamaniu podczas schodzenia. Francuzka mówiła, że Tomasz Mackiewicz nabawił się ślepoty śnieżnej, choroby wysokościowej i licznych odmrożeń. Sama też nie była w dobrym stanie. Elisabeth Revol sprowadziła partnera do wysokości 7200 metrów i 26 stycznia wyruszyła w dalszą drogę, zostawiając go w szczelinie. Francuski specjalista od medycyny wysokogórskiej Frédéric Champly wydał opinię, że Polak w momencie rozstania przejawiał objawy obrzęku płuc w ostatnim stadium i na tej wysokości mógł przeżyć od trzech do pięciu godzin. 27 stycznia na ratunek wspinaczom wyruszyli członkowie polskiej Narodowej Wyprawy Zimowej na K2 – Adam Bielecki, Piotr Tomala, Denis Urubko i Jarosław Bator. Zostali przetransportowani spod K2 na Nanga Parbat na wysokość około 4800 metrów. Po nocnej wspinaczce Bielecki i Urubko dotarli w rekordowym czasie około ośmiu godzin do Elisabeth Revol, z którą spotkali się na wysokości ok. 6000 metrów, 28 stycznia przed drugą w nocy czasu pakistańskiego. Sprowadzili himalaistkę na teren dostępny dla śmigłowców ratunkowych, jednak nie zdecydowali się na wyruszenie po Mackiewicza, ze względu na nikłe szanse powodzenia akcji ratunkowej i zbliżające się załamanie pogody. Pomimo tego wyprawa ratunkowa została doceniona przez polskie i zagraniczne media.
Ojciec Tomasza Mackiewicza otrzymał w marcu 2018 roku z Pakistanu akt zgonu, w którym jako datę śmierci przyjęto 30 stycznia.
Tomasz Mackiewicz – żona i dzieci
Poślubił Joannę, z którą miał synów bliźniaków Maxymiliana i Xawerego oraz córkę Antoninę. Jego syn Xawery zmarł, a Tomasz jego prochy zaniósł na górę Chan Tengri. Związek Joanny i Tomasza nie przetrwał próby czasu, dlatego para się rozwiodła.
Był w nieformalnym związku z Anną Solską. Doczekali się córki Zoji oraz wspólnie wychowywali Antka, syna Anny.
Tomasz Mackiewicz – ciekawostki
Jego pseudonimy to Czapkins lub Czapa. Wynikały z jego upodobań do noszenia nakryć głowy.
Nanga Parbat była jedynym ośmiotysięcznikiem, na który się wspinał. Z górą tą miał niespotykaną relację, traktował ją jako nauczycielkę, widział, jakby miała ona swoją osobowość i wrażliwość.
Rdzenni mieszkańcy regionu w wyjątkowy sposób upamiętnili Tomasza Mackiewicza. W drodze na Nanga Parbat na wysokości ok. 3600 metrów zmontowali prowizoryczny monument, który ma uczcić jego pamięć. Każdy, kto zamierza zdobyć ten niebezpieczny szczyt, będzie go mijał.
Źródła
https://gazetakrakowska.pl/tomasz-czapa-mackiewicz-wariat-i-jego-nanga-parbat-kiedys-uciekl-heroinie-teraz-goni-wielkie-marzenie/ar/3406509https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/ludzieistyle/1598887,1,tomasz-mackiewicz-himalaista-i-samouk.read
https://ekai.pl/pokazal-jak-powstac-z-upadku-i-zyc-pelnia-zycia-helena-pyz-o-tomku-mackiewiczu/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tomasz_Mackiewicz
https://viva.pl/ludzie/newsy/odnaleziono-cialo-tomasza-mackiewicza-na-nanga-parbat-pomnik-na-gorze-114607-r1/
Ciekawe artykuły:
Niezwykły życiorys:
