Św. Marcelina z Trewiru (ok. 332 – 398) poświęciła swoje życie Bogu. Jej braćmi byli: św. Ambroży i św. Satyr. Jest świętą Kościoła katolickiego.
Św. Marcelina – życiorys
Św. Marcelina urodziła się w 332 lub 333 roku, prawdopodobnie w Trewirze. Jej braćmi byli: św. Ambroży, biskup Mediolanu, oraz św. Satyr. Jej ojciec był wysokim urzędnikiem cesarskim. Po jego śmierci wraz z matką przeniosła się do Rzymu.
Św. Marcelina umiłowała życie w modlitwie i czystości. Pragnąć całkowicie oddać się Bogu na służbę, przyjęła z rąk papieża Liberiusza welon, oznakę dziewic poświęconych Bogu. Miało to miejsce w Bazylice św. Piotra w Boże Narodzenie lub uroczystość Objawienia Pańskiego w roku 352-354 (datowanie jest sprawą dyskusyjną). Św. Ambroży przekazał nam mowę, którą Papież wygłosił przy tej okazji.
Św. Marcelina od momentu całkowitego oddania się Bogu wiodła życie pełne bogobojności i surowych umartwień. Gdy jej brata, na którego miała wielki wpływ, obrano biskupem Mediolanu, osiadła w tym mieście. Nieznana jest data tej przeprowadzki. Św. Ambroży dedykował jej jedno ze swych dzieł De virginibus (O dziewicach) i skierował do niej wiele listów (ostały się jedynie trzy). Widać z nich, że znakomicie się rozumieli. To samo wynika z pisma De excessu fratris, napisanego po śmierci brata, św. Satyra. Marcelina przeżyła braci, dlatego Paulin z Mediolanu, sekretarz Ambrożego, mógł zwrócić się do niej po informacje dotyczące młodych lat świętego.
Św. Marcelina zmarła w 398 roku w Mediolanie. Spoczęła obok św. Ambrożego w bazylice noszącej jego imię. Starożytna mediolańska inskrypcja głosi, że zmarła w połowie lipca. Kalendarz z XI wieku i martyrologium rzymskie precyzując ten termin, wyznaczają na jej wspomnienie dzień 17 lipca.
Św. Marcelina – patronka
Źródła z których korzystałem do stworzenia życiorysu nie podają informacji o tym, aby św. Marcelina była patronką danej grupy osób. Jednakże niektóre strony internetowe informują, że Święta jest patronką dziewic konsekrowanych, to znaczy kobiet, które zdecydowały się dla Boga zachować czystość do końca swojego życia.
Bibliografia
Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa, Twoje imię, Wydawnictwo WAM, Kraków 2000
Praca zbiorowa pod red. Antonio Tarzia, Święci na każdy dzień, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2011
Redaktor, administrator i osoba odpowiedzialna za pozycjonowanie portalu. Jest właścicielem firmy SEO GetLink.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Karolina Kózkówna (1898-1914) wychowywała się w pobożnej i pracowitej rodzinie, z wiekiem wzrastając w cnotach. Pełna wrażliwości i współczucia czyniła dobroć, pomagając rodzinie, chorym, starszym i potrzebującym. Poprzez swoje uczynki pełne miłości i ewangelizację przybliżała Boga wszystkim ludziom spotkanym na swojej drodze. Podczas pierwszej wojny światowej rosyjski żołnierz chciał pohańbić jej czystość. Zginęła śmiercią męczeńską, jednak obroniła swoje dziewictwo dzięki mężnej walce. Dlaczego młoda i piękna dziewczyna tak wybrała? „Wybrałam to, bo wolność, wolność, wolność mam. I nie żałuję nie, bo Chrystus przy mnie jest, I Ukochany mój dał mi biały strój” – śpiewa w swoim utworze Katarzyna Nikiel. Karolina Kózkówna została beatyfikowana w Tarnowie 10 czerwca 1987 roku przez papieża Jana Pawła II.
Polub nas:
Zobacz:
