Imię Renata być może części z nas przywiedzie jeszcze na myśl polską mistrzynię olimpijską w strzelectwie. Nie brak jest też w Polsce znanych piosenkarek i aktorek o tym imieniu. Imię to, chociaż jako drugie, nosiła też żona polskiego króla Władysława IV Wazy Cecylia Renata.
Pochodzenie i znaczenie imienia Renata
Imię Renata jest pochodzenia łacińskiego. Jako jego źródło podaje się pochodzące z tego języka słowa renatus, które w rodzaju żeńskim posiada właśnie formę renata. Słowo to oznaczać może „odrodzony, odrodzona”, „nowo narodzony, nowo narodzona” w wierze. Do Polski imię to przywędrowało dosyć późno, bo w XVII wieku. Jak podaje Jan Grzenia przyczyniły się do tego wpływy francuskie, nosiła je wtedy m.in. jako drugie imię żona Władysława IV Wazy Cecylia Renata. Imię Renata było w Polsce imieniem dosyć popularnym w latach 60. i 70. XX wieku, jednakże wydaje się, że traci obecnie na popularności. W roku 2020 bowiem nadano je tylko 17 dziewczynkom, co daje mu odległe 255 miejsce. Ogółem jednak w Polsce wciąż jest dużo kobiet o tym imieniu: w 2020 roku było ich ponad 190 000 (miejsce 37).
Imieniny Renaty
Najczęstsza data imienin Renaty to 12 listopada. Osoby o tym imieniu mogą również obchodzić imieniny 1 lutego, 28 marca oraz 16 kwietnia.
Zdrobnienia imienia Renata
Najpopularniejsze zdrobnienia imienia Renata to: Renatka, Renia, Rena, Renusia.
Imię Renata w innych językach
Język angielski – Renee, Renate
Język francuski – Renée
Język hiszpański i niemiecki – Renata, Renate
Język włoski i łaciński – Renata
Patronka imienia Renata
Dokładne ustalenie kto jest patronką imienia Renata jest dosyć problematyczne. W niektórych źródłach można znaleźć informację o rzekomej św. Renacie z Bawarii, czyli Renacie Lotaryńskiej żyjącej w latach 1544-1602 córce księcia Lotaryngii oraz żonie Wilhelma V. Renata Lotaryńska miała zawsze chętnie pomagać uboższym oraz chorym. Dość często jest wspominana przez autorów niemieckich jako osoba wyjątkowo świątobliwa. No właśnie, ale czy na pewno święta? Za taką była uważana przez lud w Niemczech, jednakże jak stanowczo podkreślają to Henryk Fros oraz Franciszek Sowa Renata Lotaryńska tak naprawdę nie została beatyfikowana, ani tym bardziej kanonizowana, także nie może być brana pod uwagę w kontekście bycia patronką imienia Renata.
Autorzy ci podają z kolei szereg kobiet o tym imieniu, które stały się męczennicami we Francji. I tak są to: Renata Cailleau, Renata Grillard, Renata Martin, Renata Valin, Renata Bourgeais, Renata Rigault oraz Renata Séchet. W Martyrologium wszystkie z nich są wymienione w kontekście któregoś z dni, na które przypadają imieniny Renaty. Jednakże jedna z nich, którą zostawiliśmy na koniec jest szczególnie warta uwagi. Chodzi tutaj o Renatę Marię Feillatreau, która również była męczennicą francuską.
Renata Maria Feillatreau urodziła się 8 lutego 1851 roku w Angers we Francji. W tym też mieście stała się ofiarą machiny terroru rewolucji francuskiej. Została, jak zresztą wiele osób w tym czasie, oskarżona na podstawie fałszywych przesłanek o przynależność do – jak to zostało określone – katolickich bandytów i o spiskowanie przeciwko francuskiemu narodowi. Rzeczywistą winą Renaty Feillatreau mogło jedynie być to, że rzeczywiście wznosiła okrzyki za religią oraz za królem, a szczególnie to ostatnie było dla rewolucjonistów niewybaczalnym przestępstwem.
Została również oskarżona o kradzież wobec Republiki, a podstawą do tego było ukrycie przed rewolucjonistami naczyń używanych w trakcie mszy oraz szat liturgicznych. W trakcie swojego procesu Renata Feillatreau oświadczyła, że woli umrzeć, niż wyrzec się swojej wiary. Stwierdziła również, że nie chce mieć nic wspólnego z księżmi, którzy złożyli przysięgę na wierność cywilnej konstytucji kleru, wprowadzonej przez rewolucjonistów. Przyznała się również do chronienia księży, którzy chcieli pozostać wierni Kościołowi rzymskokatolickiemu. Renata Maria Feillatreau, jak i wiele znajdujących się w takiej samej sytuacji osób, została oczywiście uznana winną. W dniu 28 marca 1794 roku została ścięta na gilotynie, stając się męczennicą. To właśnie w dniu 28 marca według Martyrologium jest wspominana, aczkolwiek można znaleźć kalendarze, w których jej postać jest wymieniona z datą 12 listopada. W dniu 19 lutego 1984 roku została beatyfikowana przez Jana Pawła II.
Znane imienniczki
Renata Małgorzata Mauer-Różańska – urodzona w 1969 roku strzelczyni. Dwukrotnie zdobyła złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich (Atlanta 1996 i Sydney 2000). Dwa razy zdobyła srebrny medal Mistrzostw Świata. Wybrana sportowcem roku 1996 w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego”.
Renata Przemyk – urodzona w 1966 roku wokalistka, wykonująca piosenki w stylu alternatywnego rocka oraz m.in. poezję śpiewaną. W roku 1996 zdobyła Fryderyka w kategorii album roku. W roku 2009 została nagrodzona za całokształt twórczości przez London Music Academy.
Renata Makowiecka-Jusis, znana jako Reni Jusis – urodzona w 1974 roku piosenkarka. Sześciokrotnie została nagrodzona Fryderykiem, w różnych kategoriach. Jej popularna piosenka Zakręcona zdobyła w 1998 roku Fryderyka jako najlepsza piosenka roku.
Renée Kathleen Zellweger – urodzona w 1969 roku amerykańska aktorka. Dwukrotna zdobywczyni Oscara: za rolę pierwszoplanową w filmie Judy z 2019 roku oraz za rolę drugoplanową we Wzgórzu Nadziei z 2003 roku. Trzykrotnie została również nagrodzona Złotym Globem.
Renata Dancewicz – urodzona w 1969 roku polska aktorka. Jest związana z Teatrem Kwadrat w Warszawie. Jest również brydżystką, w której to dyscyplinie posiada tytuł Mistrza Krajowego. Znana jest m.in. z ról w trzech częściach Ekstradycji, E=mc2 oraz Na Wspólnej.
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Bibliografia
Beata Renata Maria Feillatreau, https://www.santodelgiorno.it/beata-renata-maria-feillatreau/, dostęp: 02.12.2021.
J. Bubak, Księga naszych imion, Ossolineum, Wrocław 1993.
H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, tom 5, Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.
J. Grzenia, Słownik imion, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
Herbert Gnaś jest doktorem nauk społecznych w zakresie nauki o polityce. Tytuł uzyskał na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jest autorem monografii naukowej "Protokół z Kioto. Analiza decyzji międzynarodowej". Został laureatem konkursów polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych na najlepszą rozprawę doktorską (nagroda główna) i książkę politologiczną (wyróżnienie).