Św. Julia z Korsyki żyła najprawdopodobniej w V wieku. Zginęła śmiercią męczeńską, dlatego jest nazywana „męczennicą Julią z Kartaginy”.
Spis treści
Życiorys św. Julii
Św. Julia urodziła się na początkiem V wieku, około 400 – 420 roku. Pochodziła z Kartaginy, starożytnego miasta w Afryce Północnej. Jej los jest znany bardziej z legendarnych przekazów, niż źródeł historycznych. Gdy była młodą dziewczyną, Kartagina została zdobyta przez Wandali, których wodzem był Genzeryk. Wówczas dostała się do niewoli i została sprzedana syryjskiemu kupcowi Euzebiuszowi. Próbował on przekonać św. Julię do porzucenia swojej wiary, jednak kiedy zobaczył jej gorliwość, nabrał do niej szacunku. Św. Julia brała udział w licznych podróżach swojego pana i pewnego razu trafiła razem z nim na Korsykę, gdzie odbywało się pogańskie święto. Miała wtedy około 20 lat. Zażądano od niej oddania czci pogańskim bóstwom. Odmówiła i w związku z tym poddano ją torturom. Jej pan próbował jej bronić, lecz nie przyniosło to żadnych skutków. Przekazy mówią, że podano mu alkohol i wykorzystano fakt jego upojenia. Niektóre przekazy mówią, że obcięto jej piersi, inne, że wyrwano jej wszystkie włosy i ukrzyżowano. Wydarzenia te prawdopodobnie miały miejsce w latach 429-455.
Inna wersja tej legendy mówi, że św. Julia została zabita w Kartaginie przez Maurów w VI lub VII wieku, a jej ciało zostało przewiezione na Korsykę w czasie najazdu Wandalów.
Św. Julia – relikwie, kult, ikonografia
Mnisi przenieśli relikwie św. Julii na wyspę Gorgona. W połowie VIII wieku jej relikwie zostały wg. polecenia króla Longboardów – Dezyderiusza, przewiezione do Brescii i umieszczone w kościele San Salvatore. Około 763 roku papież Paweł I konsekrował kościół, w którym umieszczono relikwie Świętej, a miejsce to stało się popularnym cele pielgrzymowania w czasach średniowiecza.
W XV wieku wybudowano kościół pod wezwaniem tej Świętej. Do dzisiaj pozostaje jedną z najbardziej czczonych świętych we Włoszech. Jej kult utrzymuje się szczególnie w Bresci, Livorno i na Korsyce.
Wspomnienie liturgiczne św. Julii w Kościele katolickim jest obchodzone 22 maja. Natomiast Cerkiew prawosławna wspomina męczennicę 29 lipca (wg. kalendarza gregoriańskiego).
Św. Julia pojawia się w sztuce od XII wieku. Jej atrybutami są korona, palma oraz krzyż stojący u jej stóp. Przedstawiana jest często w scenie ukrzyżowania, odziana w czerwone szaty.
Św. Julia w ikonografii wschodniej jest przedstawiana jako kobieta o jasnokasztanowych, spiętych przepaską i opadających na ramiona włosach, ubrana w jasnoczerwone szaty i trzymająca w dłoniach krzyż. Sztuka Zachodu przedstawia ją jako dziewicę z palmą i krzyżem lub podczas ukrzyżowania.
W Pałacu Dożów w Wenecji znajduje się tryptyk (nastawa ołtarzowa) poświęcony ukrzyżowaniu św. Julii, stworzony przez Hieronima Boscha.
Św. Julia – Patronka
Czego patronką jest św. Julia? Jako święta, która jest szczególnie czczona we Włoszech, św. Julia patronuje miastom: Brescii, Bergamo i Livorno. Jest również patronką francuskiej wyspy Korsyka, a w mieście Nonza (region Korsyki) czczona jest jako miejscowa święta w bardzo uroczysty sposób dnia 22 maja.
Źródła
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Julia;4948769.htmlhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Julia_z_Korsyki
