Krzysztof Krawczyk (1946-2021) był szeroko znanym polskim piosenkarzem obdarzonym charakterystycznym barytonem, gitarzystą i kompozytorem. Był wokalistą zespołu Trubadurzy, a następnie artystą solowym. Wypromował dziesiątki przebojów.
Spis treści
Życiorys Krzysztofa Krawczyka
Świt Trubadurów
Krzysztof Krawczyk urodził się 8 września 1946 roku w Katowicach. Jego rodzice byli aktorami i śpiewakami operowymi. Mieszkał następnie w Białymstoku oraz Poznaniu i Łodzi, a to ze względu na pracę rodziców, otrzymujących angaż w miejscowych teatrach. Uczył się w szkołach muzycznych. Rodzina popadła w kłopoty finansowe po śmierci ojca. Krzysztof Krawczyk wówczas został gońcem. Ukończył szkołę wieczorową. Przełom nadszedł w 1963 roku, kiedy razem z kolegami założył grupę Trubadurzy. Zespół szybko osiągnął popularność, będąc grupą obok Czerwonych Gitar najlepiej rozpoznawalną, wykonując big bit połączony z rockiem i muzyka ludową. Pojawiły się przeboje takie jak „Przyjedź mamo na przysięgę”, „Kasia” oraz wiele innych. Był to też czas koncertowania Trubadurów w Sopocie, Opolu oraz Kołobrzegu. Grupa wyjeżdżała również na koncerty zagraniczne, głównie byłego bloku wschodniego.
Krawczyk solo
Krzysztof Krawczyk rozpoczął karierę solową w roku 1973. Pojawiły się koncerty na Zachodzie, w krajach jak Belgia, Holandia, Francja, za oceanem w USA, Kanadzie oraz w Australii. W 1975 roku został Piosenkarzem Roku. Otrzymał nagrody takie jak „Złoty Pierścień” oraz „Nagrodę Ministra Obrony Narodowej”. Grany był często w radio i w telewizji. Z tamtego okresu pochodzi płyta „Znowu razem”, nagrana z Trubadurami, która otrzymała status złotej płyty. Zdobył nagrodę Złotego Orfeusza w Bułgarii, jednocześnie pojawiły się wersje niemieckojęzyczne jego przebojów. Za piosenkę „Pogrążona we śnie Natalia” zdobył nagrodę Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 1979 zdobył nagrodę „Indywidualność Estradowa Roku” na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej w Poznaniu.
Lata osiemdziesiąte
W dekadę tą wszedł przebojem „To co dał nam świat”. Był to czas jego współpracy z Jarosławem Kukulskim. Następnie pojawiła się piosenka „Już się nie obejrzę”. Następnie wyjechał do USA. Pracował na budowie. Tam też w roku 1982 miał miejsce jego powrót do wiary i kościoła. Był w Stanach do 1985 roku, koncertując głównie w Chicago i Las Vegas. Nagrał tam płytę „From a Different Place”. Po powrocie do kraju nagrywał piosenki humorystyczne z Bohdanem Smoleniem. Rok 1985 to jednocześnie czas jego płyty „Wstaje nowy dzień”. W plebiscycie tygodnika „Panorama” został piosenkarzem roku. Jeszcze lepszy okazał się być dla niego rok 1986. Grany był w mediach, pojawiły się również teledyski do utworów. Longplay „Dobry stary rock” został złotą płytą. Dużo koncertował w całej Polsce. Rok 1987 był czasem niebywałej popularności utworu „Skandali smak”, jaki nagrał z zespołem Klincz. Natomiast czas tej wielkiej prosperity Krawczyka przerwał bardzo poważny wypadek samochodowy w roku 1988. Pierwszy koncert po tym zagrał w 1989. Ruszył w trasę za oceanem, przyjęty niezwykle ciepło, zwłaszcza w Australii.
W roku 1990 nagrał w USA płytę, zatytułowaną „Eastern Country Album”.
Lata dziewięćdziesiąte
Krawczyk wrócił do Polski w 1993 roku. Kluczem do sukcesu była wtedy Nina Terentiew, która lansowała jego przeboje w TVP2. W tym czasie nagrał piosenkę „Gdzie jest drugi taki Program 2”.
W 1994 ukazał się jego nowy krążek, zatytułowany „Gdy nam śpiewał Elvis Presley”, który szybko pokrył się platyną. Zaczął nagrywać piosenki biesiadne, dance i disco polo, takie jak „Zaufaj sercu” lub „Przez jedną chwilę zapomnienia”, „Arrivederci moja dziewczyno”, „Rysunek na szkle”, „Viva Las Vegas”. Wykonał w tym czasie kolejne nagrania płytowe. Muzyka którą grał była różnorodna, bowiem od country, ballady, przez rock and roll, muzykę taneczną czy nawet religijną, aż po piosenki dedykowane najmłodszym. Pojawiły się nagrania specjalnie dla Jana Pawła II. Podczas wizyty papieża w Polsce wręczył Ojcu Świętemu m.in. płytę „Ave Maria”. Nagrywał dalej, pojawiła się płyta „Krawcowe święta” oraz „Kolędowanie z Krzysztofem Krawczykiem”, jak również „Eleni i przyjaciele”, na której zaśpiewał wspólnie z artystką Eleni. Koncertował. W 1999 ukazała się płyta „Polskie Tango”, a w ślad za tym „Złota Kolekcja”. Wydał też z Trubadurami „Piosenki na święta”, z Norbim natomiast utwór „Piękny dzień”. Często gościł w programie „Muzyczna Jedynka”, co pomogło mu wylansować kilka znanych piosenek, do których niewątpliwie zaliczała się ta pt. „Każdy dzień bez Ciebie”.
Po roku 2000
Wraz z latami dwutysięcznymi pojawiła się płyta Krawczyka w duecie z Goranem Bregoviciem pt. „Daj mi drugie życie”, czyli przeboje takie jak „Mój Przyjacielu”, „Ojda Ojda”, „Gdybyś Była moja” i „Płatna Miłość”. Płyta dotarła do 2. miejsca zestawienia OliS. Płytę promował następnie na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Obsługiwał też telewizyjną sylwestrową noc. Z kolei rok 2002 przyniósł album, zatytułowany „…Bo marzę i śnię”, który pokrył się platyną. Za produkcje materiału i kompozycje dwóch nagrań odpowiedzialny był Andrzej Smolik. Wśród 12 utworów, co warto odnotować, znalazł się między innymi cover „Papa Was a Rolling Stone”, czy wreszcie takie hity jak „Jestem sobą”, „Bo jesteś Ty”, Chciałem być” oraz „Mijamy”. W ten sposób na 39. festiwalu w Opolu odebrał „Superjedynkę” za zrealizowany teledysk, w tym wypadku do utworu „Mój przyjacielu”, grany w niektórych stacjach okrągły rok. Nagrywał później piosenki, m.in. do seriali telewizyjnych. Natomiast rok 2004 to płyta „Lekarze dusz”, z udziałem Muńka Staszczyka oraz utwór z Edytą Bartosiewicz. Zaprosił też do współpracy Jana Borysewicza, Adama Nowaka, Anię Dąbrowską, Andrzeja Smolika, Kasię Nosowską i Andrzeja Piasecznego. Z uwagi na to, otrzymał nagrodę TVP Polonia. Platyną pokryła się jego pięciopłytowa kolekcja. W udziale przypadła mu też „Telekamera” i wyróżnienie w sopockim „TOPtrendy”. Wykonał wówczas piosenkę razem z Rodem Stewartem pt. „Don’t Get Around Much Anymore”. Rok 2005 przyniósł Krawczykowi dwie płyty piosenek amerykańskich, w których złożył hołd m.in. Luis’owi Armstrong’owi, plasując się świetnie na listach przebojów. Otrzymał wówczas za sprawą TVP2 „Telekamerę”, a to odnośnie niebywałej popularności. Rok 2006 to piosenki w hołdzie Janowi Pawłowi II, nad którym patronat objął Prymas Polski kard. Józef Glemp. Z kolei złota płyta tuż po tym należała do krążka pt. „Tacy samotni”. Rok 2007 Krawczyk oznaczył wykonywaniem nagrań z takimi jak Kasia Klich, Janusz Radek, Zbigniew Wodecki, Grzegorz Skawiński, Natalia Kukulska i Ewa Bem. Z okazji 45-lecia pracy artystycznej, w 2008 roku, oddał specjalny, jubileuszowy koncert. W 2009 ukazał się album „Warto żyć” z udziałem wielu gwiazd. Album pokrył się złotem. Wówczas to koncertował również w telewizji, dając w tym show dla Telewizji Polskiej.
Ostatnia dekada
Z początkiem nowej dekady Krzysztof Krawczyk wziął udział w charytatywnym balu dziennikarzy, później w programie TVP1 „Niepokorni” Krzysztofa Ziemca. Odbył też trasę z Trubadurami w Polsce, ale był też z trasą w USA i Kanadzie. Ukazała się wkrótce potem jego autobiograficzna książka „Życie jak wino”. W 2011 roku wydał kolejny album, zatytułowany „JP II. Abba Ojcze”, dając w ślad za tym koncerty. Pojawiły się też transmisje z wywiadami autobiograficznymi artysty. Później koncertował m.in. w ramach „Lato z Radiem” oraz imprez sylwestrowych. Wraz z nadejściem lat 2013 i 2014 Krawczyk świętował 50-lecie kariery scenicznej, co poparł wywiadami i występami koncertowymi w radio i telewizji. Pojawiła się na rynku „Ave Maria – tribute to Benedict XVI”, nagrana przez Krawczyka w hołdzie papieżowi Benedyktowi XVI. Wykonał wówczas kilka występów w ramach pieśni sakralnych. W roku 2014 w związku z całokształtem działalności odebrał „SuperWiktora”. Telewizje emitowały singiel „Pół wieku człowieku”, który osiągał szczyt popularności radiowo – telewizyjnej.
W 2015 Krzysztof Krawczyk wydał płytę z piosenkami Leonarda Cohena, pt. „Tańcz mnie po miłości kres”, osiągając niezwykłą popularność. Z okazji 70. urodzin Krzysztof Krawczyk otrzymał list od prezydenta w hołdzie i z podziękowaniami. Pojawił się singiel „Każdy Dziad”, nagrany do spółki z Maciejem Maleńczukiem. Piosenka promowała, tu uwaga, jego 110. płytę, zatytułowaną „Duety”. Po czym odbyły się koncerty. W roku 2017 ukazała się jego płyta, zatytułowana „Psalmy Dawidowe”. Krawczyk został uhonorowany Złotym Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”. Tego samego roku ukazała się jego płyta z utworami Boba Dylana „Wiecznie młody”.
Śmierć
Krzysztof Krawczyk w drugiej połowie marca 2021 roku trafił do szpitala z COVID-19 i spędził tam niemal dwa tygodnie. 3 kwietnia opuścił szpital, jednakże dwa dni później nagle zasłabł i trafił do szpitala. Zmarł 5 kwietnia w godzinach popołudniowych. Przyczyną śmierci było osłabienie po walce z koronawirusem i szereg chorób współistniejących, z którymi się zmagał.
Ciekawostki o Krzysztofie Krawczyku
- Zanim osiągnął szczyty popularności i artystycznych dokonań, bywało, że cierpiał biedę graniczącą z głodem.
- Uważał, że współcześni młodzi wykonawcy są zbytnimi materialistami.
- Był uzależniony od leków.
- Nadużywał alkoholu i narkotyków.
- Przyznał, że dopuszczał się zdrad małżeńskich.
- Pierwszą żoną piosenkarza była koleżanka ze szkolnej ławy.
- Był żonaty trzykrotnie.
Źródła
Autor zdjęcia Krzysztofa Krawczyka: Januarybratek
https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzysztof_Krawczykhttps://biografia24.pl/krzysztof-krawczyk/
https://tvn24.pl/kultura-i-styl/krzysztof-krawczyk-nie-zyje-piosenkarz-mial-74-lata-5061206
