Ewa Bem (ur. 1951) jest popularną polską piosenkarką jazzową, wykonującą także muzykę w stylu pop oraz blues, będąc i autorką tekstów piosenek.
Krótki życiorys Ewy Bem
Karierę artystyczną rozpoczęła w 1969 w słynnym klubie Stodoła, w zespole bluesowym. W 1970 rozpoczęła karierę solową będąc wokalistką w kwartecie na czele ze Zbigniewem Seifertem. Niedługo po tym znalazła się w składzie zespołu Bemibek (późniejszy Bemibem). Z zespołem tym wystąpiła na warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree.
Współpracuje z czołówką polskich muzyków jazzowych oraz czołowymi polskimi orkiestrami. Występowała nie tylko w kraju, ale również w miejscach odległych, jak Kuba, czy Indie oraz USA.
Była przewodniczącą jury w telewizyjnym programie „Droga do gwiazd” emitowanym przez stacje TVN.
Po śmierci córki w listopadzie 2017 zawiesiła działalność, jednak w kwietniu następnego roku na krótko powróciła do aktywności. Ostatecznie jednak w czerwcu 2018 ogłosiła zakończenie kariery
Rozszerzona biografia Ewy Bem
Ku opolskiej nagrodzie dziennikarzy
Karierę artystyczną Ewa Bem rozpoczęła po ukończeniu szkoły średniej, w 1969 roku, jako członkini Grupy Bluesowej Stodoła. Wówczas to szybko dała się poznać odbiorcom jako młoda swingująca wokalistka. Następny rok Ewa Bem rozpoczęła od wyróżnienia jakie zdobyła w kategorii „wokaliści” na festiwalu Jazz nad Odrą. Później będąc członkinią zespołu Bemibek (który założył jej brat – Aleksander Bem i pianista Andrzej Ibek) zdobyła nagrodę dziennikarzy w ramach Festiwalu w Opolu, w roku 1972.
Droga na szczyt
W tym samym roku 1972 Ewa Bem uczestniczyła w Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych gdzie zdobyła pierwszą nagrodę, dzięki czemu w konsekwencji nawiązała udaną współpracę ze znanymi muzykami jazzowymi, takimi jak Zbigniew Seifert, Jan Ptaszyn Wróblewski, Janem Jarczykiem, Janusz Muniak, Zbigniew Namysłowski, Wojciech Karolak i Henryk Majewski, z którym dokonywała zarówno wspólnych nagrań jak i koncertów.
W drugiej połowie lat 70. Ewę Bem można było już zobaczyć i usłyszeć za granicą, głównie w krajach Skandynawii i w Europie Zachodniej. Rok 1980 to ciąg sukcesów w kraju i za granicą: występowała na festiwalach np. na Kubie oraz w dalekich Indiach, dostała główną nagrodę na festiwalu opolskim, wygrała szereg plebiscytów i nagrała przeboje radiowe, które przyniosły wokalistce w końcu tytuł Piosenkarki Roku 1980. Natomiast w 1981 Ewa Bem nagrała płytę należącą do prestiżowej serii Polish Jazz, zatytułowaną „Be a Man”.
Artystyczne szczyty
W ciągu następnych kilku lat artystka wiele koncertowała – wystąpiła w m.in. w Kenii, czy też na festiwalu Jazz Jamboree ’83 z towarzyszeniem grupy Old Timers. Natomiast ankiety Jazz Forum Europejskiej Federacji Jazzowej za kolejne lata 1983, 1984 i 1985 – przyniosły Ewie Bem tytuł pierwszej wokalistki jazzowej w kraju i czwartej w Europie!
Wkrótce Ewa Bem podjęła owocną współpracę ze znanym pianistą muzyki jazz, mianowicie z Andrzejem Jagodzińskim – duet został gorąco przyjęty przez publiczność w Polsce, jak i podczas wielu odbytych występów w Niemczech, Francji, Włoszech, Szwajcarii, USA i Australii.
Lata 90. i ich pokłosie
Lata 90. to był jej powrotem do występów z towarzyszeniem większych formacji, takich jak Bis Warsaw Band, Alex Band, czy też Górny Orchestra, jak również wykonywała utwory z liderami formacji jazzowych, w tym z Janem Ptaszynem Wróblewskim, Zbigniewem Namysłowskim, Henrykiem Majewskim. W czerwcu 2000 roku Ew Bem była gościem odbywającego się festiwalu w Opolu, gdzie miała okazję zaprezentować swój minirecital. W październiku również 2000 roku miał miejsce jubileuszowy koncert, w którym brali udział liczni goście. Wśród nich wystąpili tacy jak m.in. Małgorzata Walewska, Kuba Badach, Czesław Niemen, Jan Borysewicz, a w chórkach świetnie odnalazła się Dorotka Miśkiewicz oraz Jacek Kotlarski.
W związku z tym, po kilku latach przerwy, 13 października 2001 roku, ukazał się krążek zatytułowany „Mówię tak, myślę nie”. Album zawiera 13 pięknych utworów, ze współczesnymi aranżami i piosenkami starannie wyprodukowanymi. Produkcją płyty zajęli się tacy jak Kayah, Krzysztof Pszona oraz Kuba Badach. Z tego to krążka właśnie pochodzą single „Sms-y”, czy też „Podaruj mi trochę słońca” oraz „Jak człowiek uparty” i „Mówię tak myślę nie”.
Dokonania ostatnie
Po całkiem dobrym przyjęciu płyty „Mówię tak, myślę nie” artystka – wcześniej kojarzona przeważnie z jazzem – postanowiła kontynuować swe poszukiwania w kierunku muzyki pop, nowoczesnej w produkcji i przyjaznej uszom słuchaczy. W związku z tym w kwietniu 2004 roku wyszedł kolejny album wokalistki zatytułowany „ewa.ewa”. W przypadku tej płyty Bem postawiła na sprawdzone już wzorce – stąd na płycie aż 10 utworów coverowych, między innymi tych autorstwa Marka Grechuty, ale i w tym… autocovery, czyli nowe wersje starszych nagrań Ewy Bem, i tylko pięć piosenek premierowych. Wokalnie Ewę wspierali tacy jak Iwona Zasuwa, Kuba Badach i Dorotka Miśkiewicz. Płytę promowała natomiast piosenka „Moda na niemiłość”.
Była przewodniczącą jury w telewizyjnym programie „Droga do gwiazd” emitowanym przez stacje TVN.
Życie rodzinne
Z mężem Ryszardem Sibilskim Ewa Bem przeżyła śmierć córki Pameli, dziennikarki TVN24, która przegrała walkę z glejakiem, umierając w wieku zaledwie 39 lat (1978–2017). Artystka ma także młodszą córkę, Gabrielę (ur. 1995). Śmierć córki położyła się cieniem na karierze Ewy Bem, która odwołała wówczas swe zaplanowane występy.
Ciekawostki o Ewie Bem
- W 2001 roku otrzymała nagrodę – Fryderyk w kategorii „Wokalistka Roku”. Tego samego roku otrzymała nagrodę – Fryderyk w kategorii „Album roku” za Mówię – tak, myślę – nie”.
- Po śmierci córki niemal zniknęła z życia publicznego. Jej Pamela walczyła o życie z glejakiem mózgu. W trakcie choroby zdołała donosić ciążę – podejmując intensywne leczenie dopiero po porodzie. Maleństwo przyszło na świat w szóstym miesiącu. 39 letnia dziennikarka osierociła dwójkę małych dzieci, półtoraroczną Basię oraz czteroletniego Tomka.
- Należy do osób bardzo mocno wierzących. Bóg był jej ostoją podczas śmiertelnej choroby córki Pameli.
- Była członkinią zespołu Bemibek, czyli grupy wokalno-instrumentalnej, wykonujący mieszankę muzyki jazzu, rocka, muzyki latynoskiej i bossa novy. Ewa Bem wzbogaciła stronę wokalną swym scatem.
Cytaty Ewy Bem
„Bo żeby się dobrze bawić, trzeba swoją duszę rozkołysać.”
„Jeżeli kobieta nie akceptuje siebie, to i święty Boże nie pomoże.”
„Już od pewnego czasu zastanawiam się, czy nagrać kolejną płytę i jaka miałaby być. Nie chodzi o to, że czuję się wypalona czy ogołocona z pomysłów, ale dlatego, że rynek zrobił się trochę dziwaczny. Nie chciałabym dostać po łapach za muzykę, którą się powszechnie nazywa niszową.”
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu wikimedia.org. Autorem jest Cezary Piwowarski. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY 3.0.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ewa_Bem#/media/Plik:Ewa_Bem_2017.jpghttps://culture.pl/en/artist/ewa-bem
https://muzyka.dlastudenta.pl/piosenkarz/ewa-bem-wokalista,biografia-historia,3756.html
https://viva.pl/ludzie/newsy/ewa-bem-jak-wyglada-jej-zycie-po-smierci-corki-114494-r1/
https://www.filmweb.pl/person/Ewa+Bem-333135/trivia
https://www.pomponik.pl/plotki/news-ewa-bem-pograzona-w-rozpaczy-po-stracie-corki-pomoze-jej-wia,nId,2451137
https://pl.wikiquote.org/wiki/Ewa_Bem
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Zobacz także
Z wykształcenia socjolog. Swoje dziennikarskie doświadczenie zdobywał pracując w lokalnym czasopiśmie na Podkarpaciu i w regionalnej telewizji na Podbeskidziu.