Ewa Bem (ur. 1951) jest popularną polską piosenkarką jazzową, wykonującą także muzykę w stylu pop oraz blues, będąc i autorką tekstów piosenek.
Krótki życiorys Ewy Bem
Karierę artystyczną rozpoczęła w 1969 w słynnym klubie Stodoła, w zespole bluesowym. W 1970 rozpoczęła karierę solową będąc wokalistką w kwartecie na czele ze Zbigniewem Seifertem. Niedługo po tym znalazła się w składzie zespołu Bemibek (późniejszy Bemibem). Z zespołem tym wystąpiła na warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree.
Współpracuje z czołówką polskich muzyków jazzowych oraz czołowymi polskimi orkiestrami. Występowała nie tylko w kraju, ale również w miejscach odległych, jak Kuba, czy Indie oraz USA.
Była przewodniczącą jury w telewizyjnym programie „Droga do gwiazd” emitowanym przez stacje TVN.
Po śmierci córki w listopadzie 2017 zawiesiła działalność, jednak w kwietniu następnego roku na krótko powróciła do aktywności. Ostatecznie jednak w czerwcu 2018 ogłosiła zakończenie kariery
Rozszerzona biografia Ewy Bem
Ku opolskiej nagrodzie dziennikarzy
Karierę artystyczną Ewa Bem rozpoczęła po ukończeniu szkoły średniej, w 1969 roku, jako członkini Grupy Bluesowej Stodoła. Wówczas to szybko dała się poznać odbiorcom jako młoda swingująca wokalistka. Następny rok Ewa Bem rozpoczęła od wyróżnienia jakie zdobyła w kategorii „wokaliści” na festiwalu Jazz nad Odrą. Później będąc członkinią zespołu Bemibek (który założył jej brat – Aleksander Bem i pianista Andrzej Ibek) zdobyła nagrodę dziennikarzy w ramach Festiwalu w Opolu, w roku 1972.
Droga na szczyt
W tym samym roku 1972 Ewa Bem uczestniczyła w Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych gdzie zdobyła pierwszą nagrodę, dzięki czemu w konsekwencji nawiązała udaną współpracę ze znanymi muzykami jazzowymi, takimi jak Zbigniew Seifert, Jan Ptaszyn Wróblewski, Janem Jarczykiem, Janusz Muniak, Zbigniew Namysłowski, Wojciech Karolak i Henryk Majewski, z którym dokonywała zarówno wspólnych nagrań jak i koncertów.
W drugiej połowie lat 70. Ewę Bem można było już zobaczyć i usłyszeć za granicą, głównie w krajach Skandynawii i w Europie Zachodniej. Rok 1980 to ciąg sukcesów w kraju i za granicą: występowała na festiwalach np. na Kubie oraz w dalekich Indiach, dostała główną nagrodę na festiwalu opolskim, wygrała szereg plebiscytów i nagrała przeboje radiowe, które przyniosły wokalistce w końcu tytuł Piosenkarki Roku 1980. Natomiast w 1981 Ewa Bem nagrała płytę należącą do prestiżowej serii Polish Jazz, zatytułowaną „Be a Man”.
Artystyczne szczyty
W ciągu następnych kilku lat artystka wiele koncertowała – wystąpiła w m.in. w Kenii, czy też na festiwalu Jazz Jamboree ’83 z towarzyszeniem grupy Old Timers. Natomiast ankiety Jazz Forum Europejskiej Federacji Jazzowej za kolejne lata 1983, 1984 i 1985 – przyniosły Ewie Bem tytuł pierwszej wokalistki jazzowej w kraju i czwartej w Europie!
Wkrótce Ewa Bem podjęła owocną współpracę ze znanym pianistą muzyki jazz, mianowicie z Andrzejem Jagodzińskim – duet został gorąco przyjęty przez publiczność w Polsce, jak i podczas wielu odbytych występów w Niemczech, Francji, Włoszech, Szwajcarii, USA i Australii.
Lata 90. i ich pokłosie
Lata 90. to był jej powrotem do występów z towarzyszeniem większych formacji, takich jak Bis Warsaw Band, Alex Band, czy też Górny Orchestra, jak również wykonywała utwory z liderami formacji jazzowych, w tym z Janem Ptaszynem Wróblewskim, Zbigniewem Namysłowskim, Henrykiem Majewskim. W czerwcu 2000 roku Ew Bem była gościem odbywającego się festiwalu w Opolu, gdzie miała okazję zaprezentować swój minirecital. W październiku również 2000 roku miał miejsce jubileuszowy koncert, w którym brali udział liczni goście. Wśród nich wystąpili tacy jak m.in. Małgorzata Walewska, Kuba Badach, Czesław Niemen, Jan Borysewicz, a w chórkach świetnie odnalazła się Dorotka Miśkiewicz oraz Jacek Kotlarski.
W związku z tym, po kilku latach przerwy, 13 października 2001 roku, ukazał się krążek zatytułowany „Mówię tak, myślę nie”. Album zawiera 13 pięknych utworów, ze współczesnymi aranżami i piosenkami starannie wyprodukowanymi. Produkcją płyty zajęli się tacy jak Kayah, Krzysztof Pszona oraz Kuba Badach. Z tego to krążka właśnie pochodzą single „Sms-y”, czy też „Podaruj mi trochę słońca” oraz „Jak człowiek uparty” i „Mówię tak myślę nie”.
Dokonania ostatnie
Po całkiem dobrym przyjęciu płyty „Mówię tak, myślę nie” artystka – wcześniej kojarzona przeważnie z jazzem – postanowiła kontynuować swe poszukiwania w kierunku muzyki pop, nowoczesnej w produkcji i przyjaznej uszom słuchaczy. W związku z tym w kwietniu 2004 roku wyszedł kolejny album wokalistki zatytułowany „ewa.ewa”. W przypadku tej płyty Bem postawiła na sprawdzone już wzorce – stąd na płycie aż 10 utworów coverowych, między innymi tych autorstwa Marka Grechuty, ale i w tym… autocovery, czyli nowe wersje starszych nagrań Ewy Bem, i tylko pięć piosenek premierowych. Wokalnie Ewę wspierali tacy jak Iwona Zasuwa, Kuba Badach i Dorotka Miśkiewicz. Płytę promowała natomiast piosenka „Moda na niemiłość”.
Była przewodniczącą jury w telewizyjnym programie „Droga do gwiazd” emitowanym przez stacje TVN.
Życie rodzinne
Z mężem Ryszardem Sibilskim Ewa Bem przeżyła śmierć córki Pameli, dziennikarki TVN24, która przegrała walkę z glejakiem, umierając w wieku zaledwie 39 lat (1978–2017). Artystka ma także młodszą córkę, Gabrielę (ur. 1995). Śmierć córki położyła się cieniem na karierze Ewy Bem, która odwołała wówczas swe zaplanowane występy.
Ciekawostki o Ewie Bem
- W 2001 roku otrzymała nagrodę – Fryderyk w kategorii „Wokalistka Roku”. Tego samego roku otrzymała nagrodę – Fryderyk w kategorii „Album roku” za Mówię – tak, myślę – nie”.
- Po śmierci córki niemal zniknęła z życia publicznego. Jej Pamela walczyła o życie z glejakiem mózgu. W trakcie choroby zdołała donosić ciążę – podejmując intensywne leczenie dopiero po porodzie. Maleństwo przyszło na świat w szóstym miesiącu. 39 letnia dziennikarka osierociła dwójkę małych dzieci, półtoraroczną Basię oraz czteroletniego Tomka.
- Należy do osób bardzo mocno wierzących. Bóg był jej ostoją podczas śmiertelnej choroby córki Pameli.
- Była członkinią zespołu Bemibek, czyli grupy wokalno-instrumentalnej, wykonujący mieszankę muzyki jazzu, rocka, muzyki latynoskiej i bossa novy. Ewa Bem wzbogaciła stronę wokalną swym scatem.
Cytaty Ewy Bem
„Bo żeby się dobrze bawić, trzeba swoją duszę rozkołysać.”
„Jeżeli kobieta nie akceptuje siebie, to i święty Boże nie pomoże.”
„Już od pewnego czasu zastanawiam się, czy nagrać kolejną płytę i jaka miałaby być. Nie chodzi o to, że czuję się wypalona czy ogołocona z pomysłów, ale dlatego, że rynek zrobił się trochę dziwaczny. Nie chciałabym dostać po łapach za muzykę, którą się powszechnie nazywa niszową.”
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu wikimedia.org. Autorem jest Cezary Piwowarski. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY 3.0.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ewa_Bem#/media/Plik:Ewa_Bem_2017.jpghttps://culture.pl/en/artist/ewa-bem
https://muzyka.dlastudenta.pl/piosenkarz/ewa-bem-wokalista,biografia-historia,3756.html
https://viva.pl/ludzie/newsy/ewa-bem-jak-wyglada-jej-zycie-po-smierci-corki-114494-r1/
https://www.filmweb.pl/person/Ewa+Bem-333135/trivia
https://www.pomponik.pl/plotki/news-ewa-bem-pograzona-w-rozpaczy-po-stracie-corki-pomoze-jej-wia,nId,2451137
https://pl.wikiquote.org/wiki/Ewa_Bem
Zobacz także
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Carlo Acutis (1991-2006) był włoskim uczniem pełnym dobroci dla ludzi i miłości do Boga. Ewangelizował poprzez internet i stworzył międzynarodową wystawę na temat Cudów eucharystycznych, która gościła na 5 kontynentach i poruszyła serca wielu ludzi, pomagając im zbliżyć się do Boga. Carlo jest błogosławionym Kościoła katolickiego. Może być wzorem do naśladowania nie tylko dla młodych ludzi, ale dla każdego człowieka, gdyż poprzez swoje życie dał nam niezwykły przykład miłości do Boga i ludzi.
Polub nas:
Zobacz:
