Św. Brygida Szwedzka (1303-1373) była szwedzką zakonnicą katolicką, pisarką, teolożką, założycielką zakonu Brygidek i tercjarką franciszkańską. Jest świętą Kościoła katolickiego i patronką Europy.
Krótki życiorys św. Brygidy Szwedzkiej
Święta Brygida urodziła się w 1303 roku w Szwecji w rodzie książęcym. W jej domu panowała atmosfera religijna, a jej rodzice odznaczali się bogobojnością. W wieku zaledwie 11 lat straciła matkę i była wychowywana przez matkę chrzestną. Poświęcała wiele czasu kontaktowi z Bogiem i naglona siłą wewnętrzną odprawiała ćwiczenia duchowe. Doświadczyła jako dziecko m.in wizji ukrzyżowanego Jezusa, a gorliwe poświęcenie się Matce Boskiej i medytacje nad męką Chrystusa zajmowały ją do końca życia. Jako młoda dziewczyna została poślubiona Ulfowi Gudmarssowi, któremu powiła 8 dzieci, w tym swoją duchową spadkobierczynię – św. Katarzynę zwaną Szwedzka. Przykład jej życia uświęcił całą jej rodzinę, a Pan Bóg obdarzył ją niezwykłymi łaskami, w tym darem wizji.W 1339 roku odbyła pielgrzymkę do grobu św. Olafa, a w 1341 roku wybrała się z mężem do słynnego Sanktuarium św. Jakuba apostoła w Compostelli w Hiszpanii. Po powrocie z pielgrzymki jej mąż wstąpił do Cystersów, lecz wkrótce zmarł. Brygida otrzymała wizję, która wytyczyła jej nowe drogi życia. Przekazała upomnienie Królowi, a później otrzymała od niego posiadłość w Vadstenie i przystąpiła tam do budowy klasztoru. Udała się do Rzymu, gdzie nawiązała kontakty z wybitnymi osobistościami. Wezwała papieża Innocentego VI do powrotu do Rzymu, a później ten sam apel skierowała do Urbana V. Zabiegała również o zatwierdzenie zakonu brygidek. W 1371 roku pielgrzymowała do Ziemii Świętej. Czyniła również starania o powrót kolejnego papieża Grzegorza Xi. Zmarła w 1373 roku, w dniu przewidzianym przez siebie. Pięć lat później zakon brygidek został zatwierdzony, a Brygida została wyniesiona do rangi świętej w 1391 roku.
Jezus przekazał przez św. Brygidę dziedzictwo w postaci modlitw pod nazwą “Tajemnica szczęścia”, które odmawiane codziennie w ciągu roku mają uczcić każdą jego ranę i z którymi związane jest wiele obietnic łask dla tych, którzy pobożnie będą je odmawiać.
Biografia rozszerzona św. Brygidy Szwedzkiej
Brygida urodziła się jako Birgitta Birgersdotter w czerwcu 1303 roku w zamku w Finstad. Pochodziła z arystokratycznego rodu. Jej mama Ingeborga wywodziła się z katolickiej rodziny królewskiej Folkungarów, rządzącej Szwecją w latach 1250-1363. Ojciec Birger prowadził głębokie życie religijne i często uczęszczał do sakramentów. Dorastała w atmosferze pobożności, a nawet mistycyzmu w zdrowej rodzinie katolickiej. Rodzice odbywali liczne pielgrzymki, co było w owych czasach bardzo niebezpieczne, podczas których m.in prosili o łaski dla swojej córki. Brygida od wczesnych lat miała skłonności do życia mistycznego i odprawiała nabożeństwo do Matki Bożej. W wieku 11 lat zmarła jej ziemska matka, więc Brygida była wychowywana dalej przez swoją matkę chrzestną Katarzynę. Od niej nauczyła się obowiązkowości i kultury, która była stosowna do ówczesnych czasów i obyczajów stanu. Dowiedziała się od niej wiele na temat macierzyństwa i nauki katolickiej w odniesieniu do dzieci nie narodzonych, co pewnie zaważyło na jej postawie, jako dobrej matki i żony.
Brygida już jako dziecko miała doświadczać wizji. Ukazać jej się miała Dziewica Maryja, innym razem miała widzieć ukrzyżowanie Chrystusa i jego śmierć. Te dwa wątki, czyli gorliwe poświęcenie się Matce Boskiej i medytacje nad męką Chrystusa zajmowały ją do końca życia.
W 1316 roku, gdy miała ok, 13 lat życia, została wydana wbrew swojej woli za Ulfa Gudmarssona, który był synem zarządcy ziemskiego Vastergotland. Ulf był marszałkiem dworu szwedzkiego. Ich związek był przepojony zasadami życia chrześcijańskiego. Udało się Brygidzie przekonać męża, aby żyli w białym małżeństwie, jednak później urodziła mu 8 dzieci: 4 dziewczynki i 4 chłopaków. Córka Katarzyna również została wyniesiona na ołtarze.
Religijność Brygidy wpływała na męża Ulfa. Razem uczestniczyli w pielgrzymkach do Nidaros i Santiago de Compostela. W trakcie jednej z takich pielgrzymek w 1341 roku Ulf zachorował, jednak miał się Brygidzie ukazać św. Dionizy, który oznajmił, że jej małżonek nie umrze.
Gdy wrócili do domu w 1342, Brygida i Ulf zamieszkali w klasztorze Alvastra, gdzie Ulf zmarł w 2 lata później. Brygida rozdzieliła jego własność pomiędzy dziedziców i biednych, aby sama mogła żyć w goszczącym ją dotychczas klasztorze. Doznawała tam wielu widzeń. Miała w swoich objawieniach otrzymywać polecenia od Boga, Chrystusa i Maryi na temat wiadomości dla władz politycznych i kościelnych. Miała również prowadzić dialogi ze świętymi i osobami zmarłymi. Jej objawienia zebrano w postaci księgi zatytułowanej Revelationes coelestes (Objawienia niebieskie). Księga ta cieszyła się szacunkiem w czasach średniowiecza. W podobnym czasie Brygida założyła zgromadzenie zakonne, które zapoczątkowało późniejszy Zakon Najświętszego Zbawiciela zwany również zakonem Brygidek. Ich główny dom w Vadstenie hojnie obdarował król Magnus II Eriksson i jego żona.
Brygida w 1349 roku udałą się do Rzymu w celu świętowania Roku Jubileuszowego 1350 oraz uzyskania audiencji u papieża, aby utworzyć nowy zakon. Papieże od 1309 roku przebywali we francuskim Awinionie, a Kościół zabronił tworzenia nowych reguł zakonnych, jednak to jej nie powstrzymywało, gdyż w jednym z objawień widziała spotkanie papieża i cesarza w Rzymie. Wzmianki o takim wydarzeniu, które było nieprawdopodobne, wywoływały śmiech wśród ludu.
Brygida zamieszkała w Rzymie niedaleko bazyliki San Lorenzo in Damaso. Mówiła tam bez wahania na temat upadku duchowego miasta i poświęcała swój czas na pisanie listów do papieża w Awinionie, żądając, aby wrócił do stolicy Piotrowej. Odwiedzała miejscowe kościoły, gdzie modliła się przy grobach świętych i pielgrzymowała do różnych miejsc we Włoszech. W kościele San Lorenzo in Panisperna prosiła często przechodniów o dary dla ubogich.
W bazylice św. Pawła za Murami miała objawienie, w którym rozmawiała z ukrzyżowanym Chrystusem. W związku z objawieniem powstały modlitwy zwane “Tajemnicą Szczęścia”. Chrystus dał ciąg obietnic związanych ze zbawieniem dla osób, które te modlitwy będą odmawiać.
W 1368 roku zdarzyło się to co uważano wcześniej za nieprawdopodobne, a co Brygida widziała w swoim objawieniu. Papież Urban V wrócił do Rzymu i 21 października spotkał się z cesarzem Karolem IV Luksemburskim. Brygida przekazała do zbadania papieżowi swoją regułę zakonną, która w 1370 roku została zatwierdzona, jednak w wersji, która niezbyt jej odpowiadała. Papież zdecydował ze względów bezpieczeństwa ponownie opuścić Włochy. W związku z tym Brygida wyprorokowała mu, że Bóg uderzy w niego z ogromną mocą i odbierze mu zdrowie. Jej słowa się sprawdziły, gdyż papież po kilku miesiącach od zamieszkania ponownie w Awinionie, zmarł.
Brygida w wieku 68 lat (1371 r.) rozpoczęła pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W Neapolu umarł jej syn Karol, co spowodowało jej żałobę. Dotknęło ją to bardzo głęboko, jednak doznała objawienia, w którym dowiedziała się, ze dzięki jej prośbom i łzom jej syn został zbawiony.
Wróciła wiosną 1373 roku do Rzymu osłabiona chorobą i 23 lipca zmarła w swojej siedzibie przy obecnym Piazza Farnese. Po pogrzebie w kościele San Lorenzo in Panisperna, zgodnie z jej wolą przewieziono jej ciało do Vadsteny w Szwecji. W 1377 roku biskup Alfonso z Jaen, który był przyjacielem Brygidy, wydał pierwsze wydanie jej Revelationes coelestes, natomiast w 1378 roku została zatwierdzona nowa reguła jej zakonu, dzięki czemu w 1384 został oficjalnie ustanowiony klasztor w Vadstenie.
Kult
Proces kanonizacyjny Brygidy rozpoczął się w 1377 roku, a zakończył ogłoszeniem jej świętą przez papieża Bonifacego IX w 1391 roku. Jej świętość została również potwierdzona na Soborze w Konstancji w 1415 roku.
Św. Brygida w 1999 roku została ogłoszona przez Jana Pawła II patronką Europy, wraz ze św. Katarzyną ze Sieny i Edytą Stein.
Budynek w którym Brygida mieszkała w Rzymie mieści obecnie kościół, klasztor i dom noclegowy. Zakon przez nią założony istnieje do dziś jako zakon brygidek (inne nazwy to Zakon im. Św. Brygidy czy Zakon Najświętszego Zbawiciela). Jej szczątki znajdują się w relikwiarzu w kościele klasztornym w Vadstenie (Szwecja).
Najbardziej znanym miejscem w Polsce pod wezwaniem św. Brygidy jest Bazylika św. Brygidy w Gdańsku.
Św. Brygida w ikonografii jest przedstawiana w ciemnowiśniowym habicie z czerwonym welonem. Na welonie znajduje się korona z białego płótna z pięcioma czerwonymi znakami, która symbolizuje pięć ran Jezusa. Czasami jest przedstawiana jako siedząca na pulpicie i spisująca swoje wizje. Jej atrybutami są: heraldyczny lew, korona, ptasie pióro, księga, którą pisze, pielgrzymi kapelusz, krzyż i serce.
W Kościele katolickim święto liturgiczne obchodzone jest 23 lipca, czyli w dzień narodzin dla nieba. Natomiast w Szwecji jest obchodzona uroczystość ku jej czci 7 października.
Św. Brygida jest patronką Szwecji, pielgrzymów i dobrej śmierci.
Tajemnica szczęścia
Jak podają biografowie, gdy św. Brygida znajdowała się na terenie stolicy chrześcijaństwa w Rzymie, nawiedzając słynną Bazylikę św. Pawła za Murami przekazane zostały jej przez Jezusa dla osób otwartych na wezwanie łaski modlitwy pod nazwą “Tajemnica szczęścia”. Słowa Pana Jezusa brzmiały: “Moje Ciało otrzymało 5480 ciosów. Jeżeli chcesz je uczcić pobożną praktyką, zmów 15 Ojcze nasz i 15 Zdrowaś z modlitwami, których cię nauczyłem podczas całego roku w ten sposób w ciągu roku uczcisz każdą Moją Ranę”. Jezus do objawionych modlitw dodał również wspaniałe obietnice na korzyść tych, którzy będą je odmawiać z głęboką wiarą i pobożnością.
Książeczkę z modlitwami można kupić chociażby na:
https://tantis.pl/tajemnica-szczescia-modlitwy-objawione-sw-p445764.html
Zachęcamy do zakupienia kilku egzemplarzy i podarowania bliskim, aby również mogli dostąpić łask związanych z pobożnym ich odprawianiem.
Źródła
https://pl.wikipedia.org/wiki/Brygida_Szwedzkahttp://mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl/sw_brygida/
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/07-23a.php3
“Tajemnica Szczęścia”, Krosno 2014
Łukasz Misiarz od wielu lat zawodowo zajmuje się pozycjonowaniem stron internetowych. Uwielbia również inspirować się i dzielić historiami wybitnych osób, stąd pomysł na założenie portalu Zyciorysy.info, którego autor jest administratorem, redaktorem oraz osobą odpowiedzialną za promocję portalu. Jest autorem prawie 150 tekstów biograficznych.